memurların sevilmemesinin nedeni

şu bir gerçek ki, özel sektörde çalışmak daha dezavantajlı. iş içinde iş, çalışma süresinin uzunluğu, yan hakların çoğu zaman olmaması vb.. daha bir çok sebep sayılabilir.

en basitinden, evlenirsiniz özel sektörde 3 gün ücretli izin verilirken kamu da bu izin süresi 7 gündür.
özel sektörde çalışan biri devlet dairesine işi düştüğünde; memurun tavrı genel hatlarıyla, asık suratlı, emrivaki sanki askeriye nöbetini devralmış gibi oluyor çoğu zaman. ister istemez insan 'bu ne yaşıyor ben ne yaşıyorum' sorgulamasına giriyor. çoğu memur sıkıcı hayatından dolayı öf çekerken diğeri adrenalini fazla kaçırmış oluyor.
zor hayat dediğimiz özel sektör çalışanları memurları sevemez elbette..ve çoğu memurun neden bu kadar tepkili ve sinirli olduklarını algılayamaz da..

hakkıyla bir yere gelen, sınavlardan geçenlere hadi sözümüz yok fakat eş, dost, akraba kontenjanından işe giriş yapan, işini savsaklayan ve iletişim özürlü olanlar için sözlerimizden ziyade küfürlerimizi de esirgemeyiz..

insanlara "sen" diye hitap etmeleri. alışkanlık olmuş, kendilerini kaf dağında görüyorlar vesaire.
bana sen diye hitap eden birini itin kıçına sokup çıkartırım. bir keresinde bana "lan oğlum" diye hitap eden tse'de daire başkanı birini yukarıdan aşağı, soldan sağa boyamıştım da sesini bile çıkartamamıştı.

yeşil yüzünden olabilir*

biz de size bayılmıyoruz arkadaşlar. *

sevilmeyen, sevilemeyecek olan kişilikler vardır. bunların memur olanları da olacaktır. ama bir meslek olarak tümünün sevilip sevilmemesi şeklinde genelleme yanlış olur.

bir memur olarak ben de sevmiyorum. eline tutuşturulan görevde yükselme havucuna sarılıp, önüne gelen amire sakso çekip, alttakilere de sakso çektirmeye çalışan tipler. neyini seveceksin? oğlum olsa evlatlıktan reddederim.