mesajlara geç cevap veren insan

"insanlar asla söyledikleri kadar meşgul değillerdir. insanların öncelikleri vardır. ve bazen sıra sana gelmez."* demiş paul auster o yüzden pek üzerinde durmamak lazım.

son yıllarda bu hususa daha bir dikkat eder oldum,meşgul olsam bile mesajlara cevap veriyorum,gelen telefonları "seni daha sonra arayacağım" diye açıyorum.

bilerek böyle davrananların ya vurdumduymaz ya da ilgi budalalığı açlığı olduğunu düşünüyorum.

bunu bilerek yapan eski bir arkadaşımı biliyorum. bunu gördüğüm için eskide kaldı. kendini ağırdan satma, değerli hissetme gibi bir düşüncede olduğunu söyledi. aramalarda bile çalma sayısını sayıyor ya da açmıyor ilk aramada. bu kimseye yapılmamalı. maruz kalanlar da hayatından çıkarmalı.

haftalar önce liseden bir arkadaşım ile karşılaştık. sarıldık, koklaştık ve ne zamandır bana ulaşmak istediğini ama ulaşamadığını söyledi. konuşmadan sonra ona numaramı verdim ve sana yazacağım dedim. kıza yazdım ve bana beş gün sonra ( bugün) dönüş yaptı (yazdığımı bile unutmuştum.) cevap vermedim. görüldü bile atmadan sildim mesajıni. yüz yüze çok samimi davranıp, numaramı alıp sonra iletişime geçmek isteyen bir insanın tavrı bu olmamalı. samimiyetini kaybediyor bende.

insanlara mesaj yoluyla cevap verme konusunda çok titiz birisi olarak söylüyorum bunu. bugün bu tavrı sergilediğim için pişman değilim.

kim size nasıl davranıyorsa, siz de aynı şekilde o kişiye öyle davranmalısınız. gerçi ben kısasa kısas yapmayacağım. direkt cevap vermicem.

tam anlamıyla nezaketsizlik, hatta terbiyesizlik de denebilir.

o an cevap verecek durumda olamayabilirsin, meşgul olabilirsin en azından "sana müsait olunca döneceğim kesin" diyerek toparlayabilirsin ama hiç cevap vermemek resmen insan yerine koymamak demek.