meşe palamudu

türkiye'de yetişen meşe ağacının sap kısmı kapalı ve oval, diğer kısmı açık olan ve içinde pelit denilen kestane türünden yemişi olan sert ve tırnaklı bir meyve. bazı türlerinin pelidi uzunca olur, kabuğundan dışarı çıkar ve fındığa benzer. pelidin tatlıları olmakla birlikte genellikle acıdır ve hayvan yemi olarak kullanılır. alakabak kuşu ve sincap, tavşan gibi kemirgen yabanıl hayvanların en önemli besin kaynağıdır. palamut ise tanen bakımından zengindir ve şırası sepicilikte ve boya sanayiinde kullanılır.

meşe ağaçlarının sert ve dayanıklı meyvesidir. buz devri çizgi filminde şanssız firavun faresi scrat'ın peşinde koştuğu , türlü belaya göğüs gerdiği meyvedir.

sağlam ağaç türlerindendir. ağacın kenarına dökülen palamudlar dağlık alanlarda boş yerlere rastgele ekilerek dikili bir fidan ya da fidanlarınız olabilir.

çocukken sevdiğimiz bir meyveydi benim gibi çocuklukları istanbul' un eski semtlerinde geçenler mille oynamışlardır eminim

-meşe palamudum-

fakirdik bulamazdık biz mille
eh oynayacak değiliz ya gülle
aldım seni meşe palamudum
oynarım seni diye elle

mahallede çocukları üttüm tek tek,
annem evde yapmış çikolatalı kek,
istemem ballı şerbetli tatlıları
bana bir tek meşe palamudu gerek

üstü delik, yamuk, perçin farketmez
seni atıp tutan eller yorulmaz
bizde mille aşkı atmakla bitmez
oynarım seni meşe palamudum.

sermet coşkundeniz 30.05.2021

sizler için tertib ettim efendim. teşekkürler.

sevdiğim bir ağacın meyvesidir.

geçen sonbahar balıkesir’e gittiğimde bolca getirmiş, evimizin yanında bulunan boş araziye, 5-10 tanesi bile yeşerse yeter diyerek teker teker gömmüştüm.

yalnız hesaba katmadığım bir şey varmış, o da kargalar. gömdüğüm yerden itinayla çıkarıp yemişti şerefsizler.

en çok seveni scrat* değilmiş yani, kargalar da bayılırmış meğerse.

bu yakınlarda balıkesir’e gidince avuç avuç tekrar getirip dikmeyi ve kollamayı planlıyorum. karga gibi kurnaz bir hayvandan nasıl kollayacağımı henüz düşünmedim ama olsun, bulacağım bir yol.

bu da benim meşe palamudum;

bununla scrat gibi dünyayı alt üst etmeyi planlıyorum.

sonbaharda olgunlaşmayı tamamladığı için çok meşeli olan, en meşeli meyvedir...

henüz tatlısına denk gelemediğim orman yemişi.

hayatımda ilk kez antakyada gördüğüm bitkisel parça.

efendim şimdi hikayemiz şöyle. yayladağ lokumu nam han'fendi beni alıp bir tünele götüreceğini söyledi. kalktık gittik, ama geliniz görünüz ki tüneli sel basmış. "ulan," diyorum "tüneli hiç su basar mı". "hadi bastı, tüneli niye gezmeye gidiyorum lan ben?". bakın yemin ediyorum tüneli gezeceğiz deyince aklıma yürüyen merdiveni ilk kez gören rizeliler geldi. dedim ki muhtemelen bunların şehre bir tünel yapıldı, başka yerde tünel görmediler, gelene geçene gösteriyorlar çünkü muhtemelen başka şey yok. bkz. o rizeliler izleyin he. komik video.

sonra efendim gördük ki antik kuntik bişeylermiş. "olur" dedik, "gidelim görelim". tarihe saygımız var sonuçta. kapalı mapalı dediler ama yer mi ulan anadolu çocuğu, yemedik tabi. neyse efendim bak burası şu, şurası falanca bu taraf filanca diye baktım bizim yayloş anlatıyor. ben de dinledim güzelce, feyzimi aldım, sonra kısacık bir süreliğine tek başıma kaldım ve yerde o ilginç dikenli şeyi buldum. fındık desen değil, ama çok da benziyor. dikenli kabuğu var, ama yenecek bişey gibi de. bu ne ola ki diye düşünüp büyük bir zafer kazanmış kumandan edasıyla karışık 'beslenir ki bu' edasıyla birlikte elimdeki o şeyi yayloşa gösterdim.

bana g*tüyle güldüler arkadaşlar. sen hayatında hiç mi buz devri izlemedin mi demediler, fanusundan çık azıcık güneş gör bu ne beyazlık mı demediler, palamut lan bu meşe palamutu diye mi eziklemediler, neler neler... bir meşe palamutu yüzünden örselendim, öbürsüleştirildim, hakir görüldüm efendiler.

cahilliğimin nişanesi olarak da kendisini saklıyorum.

bazı arkadaşların hiç görmediği, yaşı kemale erenlerin ise, topaç oynadıkları ağaç meyvesi.
bizim oyunlarımızın baş rolünde yer alan bu meyvenin buyucu'nün hiç bilmemesi; ''bilmiyorum, hiç görmedim'' demesi... ''beni trollüyor herhal'' diye düşünmeme sebep oldu.
daha sonra bunun trolleme çalışması olmadığını anladım.


bu durum karşısında, hissettiğim duygu garip bir üzüntüydü. neden acep?

şanslı olan onlar mı?
yoksa ben mi?
fıkaralığımı yüceleştiriyorum?
bütün bu soruları soruyorum kendime...
benim buyucu ve yaşıtlarından öğreneceğim çok şey var...
onlarında benden .
gene gel kanğa...
sana çok şeyler öğreteceğim.

aklıma 4 yaşındaki yeğenimi müzeye götürmem ve çivi yazsı tabletlerini ona göstermem geliyor.
''haloş, eskiden insanların kullandığı tabletler garipmiş''
evet sonuçta, bilgiler o taş bloklarda depolanıyor. 4 yaşındaki çocuk bunun ayırımını yapabiliyor!!
eskilerin hardiski....

çağın gerisinde kalan benimdir belki de... onun üzüntüsü mü bu ?!.

doğal topaç yapımı videosu.

(bkz: pelit)

olm biz bunu yerli malı haftasında okullarda görüyorduk. o kadar yaşlıyız yani. hüzünlendim. gözümden yaş akıyor hatta.
t: güzel görünümlü doğa şeysi.