metrobüste oturarak gitmek

ilk duraktan binen birinin rahatlıkla yaptığı eylem.

cam kenarında oturuluyorsa daha bir zevklidir.

her kula nasip olmaz.

ilk duraktan binerek gerçekleştirilebilecek eylemdir.

son durak olan söğütlüçeşme'den bindiğim zaman ve yoğun olmayan saatlerde kolayca yapabildiğim eylem. güzel de yer buldum.

başınızda dikelen bir tane kadın olmazsa tadından yenmez. vallahi ne zaman tekli koltuklara otursam bir tane kadın böyle yanaşıyor üzerime devrilecek gibi olup ya da oturmaya ihtiyacı olduğu yönünde ve kendini acındırıp yerimi kapmaya çalışıyor. pışık. verir miyim lan yerimi. ama bayram tatili için bana ziyarete gelen saftirik kardeşim taaaa söğütlüçeşme'den yenibosna'ya kadar ayakta gitti kadının birine yer verecek diye. o kadar da kolundan tuttum yapma etme dedim ama mal işte. bu devirde hele metrobüste..... yo adamım yo.

büyük şanstır. bırakın oturmayı gidebiliyorsanız o da ayrı bir şanstır. kırk yılın başı gene metrobüse bindim gene bozuldu.

sabahları iş saatinde bazı duraklara boş metrobüs saldıklarında yapabildiğim eylemdir. metrobüsü bu aralar zaten sadece hastaneye giderken kullanıyorum. hani gençlerin şikayet ettiği o sabahın köründe doktordan randevu alıp metrobüs ve bilumum toplu taşıma araçlarında kalabalık yaratan teyzeler gibi oldum sanki, inanılmaz hasta oldum ama ne yapayım? ne olduğunu da çözemediğim zamanlarda bir gün kbb, başka gün dahiliye, psikiyatrist vs derken doktor doktor gezdim. bakın geçen hafta acillik olduğumu söylemedim bile.. böyle biraz hastalık muhabbeti yaparsam metrobüsteki gençler, teyzelerine yani bana kızmazlar belki.