misafir olduğun evde ev sahibinden erken uyanmak

herkesi uyandırırım, kahvaltıya çıkalım derim. toplarım herkesi kahvaltıya çıkarız.

ben tingozum öyle ıslık çalanın evine gitmem, kalmam, kalamam herkes bu huyumu bilir kimse evine yatılı davet etmez yahut "e kal bari geç oldu" demez.

çok yakın dost, eş akraba evinde de yatmam. yani bildiğiniz yatmam. yine huyumu bilirler, bana tembih ederler, dolap senin ev senin, yok derim sağolun ben samdalyemde mutluyum.

otururum samdalyede geceyi sabah ederim. etrafı toplar, çöpleri alır, hemen hemen sabahın ilk ışıklarıyla çıkar giderim.

vedalar doğru değil. kapıda öpüşüp uğurlaşmayı sevmiyorum. herkes yatarken usulca gitmek en güzeli.

yatılı misafirliğe gitmezseniz böyle dertleriniz olmaz.

böyle bir şey hiç başıma gelmedi bu zamana kadar. genelde ev sahibi tarafından zorla kahvaltıya uyandırılırım.

birlikte uyansanıza, öyle daha güzel.

ahlaksizliktir. net. evden kovarim. evet.

‘yeğenim şu tv nasıl açılıyor’ konumuna düşmektir.

kahvaltıyı hazırlamak, ekmek almak zorunda kalırsın. sonra kapıda;” bizi çok güzel ağırladın ıtır ….. , ellerine sağlık” diye uğurlanırsın. pardon misafir olan ben değil miydim?

samimiyete göre kalkar kahvaltı hazırlarım.

oturup böyle masum masum beklersiniz.