mitolojik tanrılar var mı sorunsalı

bir çok kutsal metinde tanrının yardımcıları olarak adlandırılan melekler mitolojik tanrılar olabilir mi?
bu yardımcılar insanı yaratma aşamasında ve sonrasında görevlendirilip daha sonra ego’suna yenilip tanrı olduğunu iddia ve kabul etmiş olabilir mi?

semavi dinlere göre meleklerin cinsiyetsiz olduğundan bahsedilir.
lakin ben arttırarak tanrının olmadığını düşünenlerdenim, dolayısı ile hiçbiri yok.

şimdilerde yaşayan bir mitolojik tanrıyla kanka olmayı o kadar çok isterim ki dedirten başlık.

allah varsa zeus neden olmasın?

belki diye cevaplayacağım sorunsal. elhamdülillah ben müslümanım. ama eskiden gerçekten yaşamış olabilirler. ama normal bir insan olarak. öldükten sonra tanrılaştırılmış olabilirler yani. hatta zeus gibilerinin peygamber olduğunu, fakat bunlar öldükten sonra tanrılaştırıldıklarını düşünenler bile var. açıkçası bana mantıksız gelmiyor. tarihte böyle olaylara rastladık çünkü.

mitoloji daha soyut bir kavram olmasına rağmen roma kalıntılarını görünce o tanrılar bu taş sütunların içinde gezindiler mi diye hayal etmekten kendimi alamıyorum. zaman ve mekan olarak hiçbir bağlantısı olmasa dahi efsanelerin çıkış noktasını merak ediyorum. birçoğunun hikayesi ya korkunç ya berbat. mitler akıl almaz şeyler gerçekten. efsaneler bilimi zaten mitoloji. efsaneleri bazen mucizelerle bir tutup olmuştur belki diye inanasım geliyor. çünkü neden olmasın. gözümüzle görmediğimiz birçok inancımız varken hem de. ınancima göre 1 yaratıcı var fakat efsaneler hoşuma gidiyor.

mitolojik tanrıların gerçekliği fikrine pek katılmıyorum. yani tanrı olarak görmüyorum. bu konudaki fikrim eski zamanlarda dünya dışındaki uygarlıkların dünyaya yaptıkları müdahaleler olduğu yönünde. insanlar da gördükleri bu dünyadışı varlıkları tanrı olarak betimlemiş ve dünyadaki izlerini ellerinden gelebildiği kadar kalıcı hale getirmeye çalışmışlardır.

burada zeus adında bir ırz düşmanı varmış.

inanıyorsan varlar inanmıyorsan yoklar. bu kadar basit.

bilgi sahibi olanların konuşması gereken bir konu ben pek bilmiyorum. şahsen tanrının yahut tanrıların var olmadıklarını daha doğrusu var olup olmamalarının bir öneme sahip olmadığını düşünüyorum.
ama bence varlığını tartışmaktan ziyade insanların algısında nasıl yer ettikleri daha ilgi çekici. bir mitolojik tanrı var mı bilemeyiz fakat mitolojik tanrı algısının ortaya çıkması, efsanelere dönüşmesi, onlar üzerine etkileyici hikayeler oluşması gerçekten çok daha ilgi çekici. .

isimlerinin kulağa hoş gelmesi dışında beni zerre ırgalamayan tanrıcıklar olsa ne olmasa ne.
biri bana demeter demişti, demetevler sanmıştım.
ben bile olabiliyorum kimine göre.
sonum hayır olsun inşallah.
t: ateist olduğunu söylenenlerin kendine olanı biteni açıklayacak tanrı anlayışının sorgusu.
hani inanmıyordun.
senin derdin sadece bizim yaratıcımız ile mi?
olsun madem bana ne!

vardı. allahu tealayı bıktırdılar. dünyayı paylaşamadılar.

allahu teala onları olimpos dağına hapsetti. şimdi zeus, athena, hades ve poseidon, öz olimposlular kıraathanesinde okey oynuyorlar. diğer tanrılar da kafasına göre işte.

acill gelmeleri lazım.
acillll.

tdk

var tabi ki.

aslında dikkat ederseniz tanrıların hepsinin birbirine benzediğini görürsünüz. ilk türk destanlarından tutun da gılgamış'a ve sonrasında kutsal kitaplara karşı tamamında hikayeler ve karakterlerin özellikleri birbirine çok benzer. paganların tanrılarıyla bile islamiyetin birçok ortak noktası var. yahut türk yaradılış destanıyla günümüz semavi dinlerinin de öyle. dolayısıyla gerçek mi değil mi konusun düşünürken bunu göz önünde bulundurmakta fayda var.

(bkz: tanrıların çok yalnız olması sorunsalı)

şimdi efendim bazı arkadaşlarımızı zerre ırgalamayan bu mitolojik tanrılarla ve yaratıklarla ilgili bir kaç kelam etmek lazım. tabi bunu yaparken de biraz sistematik hareket etmekte fayda var; evvela madem bu kadar değersizler, bunlar hakkında neden kanaat belirtiliyor? ayrıca bu mitolojik tanrıların ateistlerle ne alakası var? tanrı tanımaz adamın tanrılarla ne işi olsun?

şu hayatta bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan ve dahi sonrasında bunlara tepki gösterilmediğini gördüğü için muteber olduğunu düşünenlerin yaptığı tespitler ve saptamalar cidden insanı gülümsetiyor. mitoloji kültürel bir değerdir. ve bu kültürel değerin insanoğlunun sanat, edebiyat ve kültürel alandaki gelişimine etkisi yadsınamaz. o çok sevdiğiniz şiirlerin bile mitolojik ögeler ve kavramlarla geliştiğini ve bugünlere geldiğini de bilmeniz ve öğrenmeniz gerek. aynı bağlamda mitolojik tanrılara ve hikâyelere gelirsek, bunların büyüklere masallar olduğunun altını baştan çizeyim. nasıl ki çocuklarınız büyürken onlara farklı konularda ve özelliklerde masallar anlatırsınız ve bu masalların içinde barındırdıkları mesajlar onların gelişimine ve kavrayışına yardımcı olur, mitolojik hikâyelerde toplumlar ve bireyler için böyledir. pek çok kavramı ve pek çok konuyu geçmişten günümüze, toplumlar ve insan özelinde sistematikleştirir ve illiyet bağı kurmanıza faydası dokunur. bir nevi oradaki hikâyeler fantastik kurgu romanlar gibidir. tek farkı vakti zamanında insanların bunlara inanmış olmasıdır. ayrıca semavi dinlerin ortaya çıkış süreci ve arkasındaki zenginliği görmek açısından da mitoloji derya deniz bir alandır. misal sümer mitolojisi bu konuda size çok keyifli örnekler sunar. çünkü vakti zamanında bu masallara inanmış insanları hor görenlerin aynı masalları farkında olmadan dinlediklerinin kanıtı gibidir. bense bilime inanırım, tarihe inanırım, insanoğlunun geçmişten bugüne gelen macerasını bize taşıyan kültüre ve o kültürel etkileşime inanırım. hak, hukuk ve adaletin inşasının önemine inanırım. ve insanoğlunun bu seyrini en güzel şekilde anlatan hikâyeler mitolojik hikâyelerdir.

ben, zeus'u da odin'i de ülgen'i de semavi dinlerdeki tanrıları da severim. benim için masal kahramanlarıdır. var olmadığına kanaat ettiği bir kahramanla neden sorunu olsun inanmayan insanların? varlığına inanmadığım bir şeyle ne derdim olacak? bana sevimli geliyor hepsi. misal bu mecrada da onların hepsine sevimli tepkiler veririm zira insanoğlunun burnuna ot tıkayan hikâyeleriyle erol taş abimizi anımsatırlar bana. yanlış yapmışlardır ama sevilirler *

ama size tahammülümün olmadığı ve dert edindiğim şeyleri söyleyeyim; evvela küçücük çocukların tecavüze uğradığı mecralarla ilgili ağzı dili lal olup, sonrasında övgüler düzenlerle sorunum var ve bu tarz kişiliklerin arkasında duranlarla da sorunum var. bunlar kendilerini nerede konumlandırırlarsa konumlandırsınlar, yanlışa yanlış diyemedikleri için benim indimde zerre değeri haiz değillerdir. benim nazarımda sanal cemaatlere dönüşmüşlerdir.

ayrıca az çok bu mecrada beni ve yazdıklarımı bilen bilir. bugüne kadar kimsenin kutsalına ve değerlerine tek bir kötü kelamım olmamıştır. hatta bu tarz davranışlara en sert tepkiyi ben vermişimdir. ama bir insan çıkar, bilmediği ve kavramadığı bir mevzu üzerinden bizim gibi inanmayan insanlara aklınca sallamaya çalışırsa, gerekli yanıtı gerekli üslupla alır. bu yazdıklarım sadece bu şekilde davranan insanlara ithafen yazılmıştır. diğer inanan arkadaşların mevzuyu üzerine alınmamasını rica ederim.

tanım: bir ateistin gözünden mitolojiye gayrı ironik bakış...

bilinci çıkar bakalım doğada tanrı, tanım kalıyor mu?

olmaz olur mu, hepsini biz yarattık. bizim zihinlerimizin ve muhayyilemizin ürünleri olarak varlar.