morg

adli tıp incelemesi veya otopsi gibi sebeplerle tutulan ölen insan bedenlerinin işlem yapılmadan önce bekletildiği hastanelerde bulunan soğuk odadır. içinde de cesetlerin muhafaza edilebilmesi için metal bölmeli dolaplar bulunur. gerekli işlem tamamlanınca, ceset, cenaze için teslim edilir.

(bkz: morgue sokağı cinayetleri)

soğuk bir odadır eğer orda sevdiğimiz birisi yatıyorsa daha soğuktur

hayatta bir hiç olduğunuzu ağzınıza ağzınıza vurur burası, üstüste dizilmiş raylı çekmecelerde et yığınları. yahu ben de ne hesaplar peşindeyim dersin, çıkınca bir iki saat mal gibi gezersin. herkes bu dersi bir kere almalı hayattayken.

hepimizin bir gün gireceği yerdir.

her şeyin bittiği yerdir. hepimizin ortak sonudur.

adı duyulduğunda insanın içine bir ürperti girmesine neden olan kelime.

annemin öldüğü gece çaresiz yumrukladığım yer.

şimdi düşününce komik geliyor. o zaman değildi.

"sendin be kadın elimi uzattığımda kapıp giden
hep başka yerlere
döndüm dolaştım hangi yola saptıysam düşünmeden
çıktı ayrı yerlere" gibi bir dizi güzel sözlerin sahibi olan fikri karayel parçasıdır. "sarıldım hiç korkmadım soğuktan üşümekten" diyecek kadar yumuşaktır, iç yakar.

o öldü benim için diyorum sorulduğunda, aslında hep saklı durdu hafızamın morgunda

melodisiyle, sözüyle insanı bambaşka yere götüren fikri karayel şarkısı.

kuvözün daha soğuk olan hali.
biraz daha derin düşününce ikisinin de aynı şey olduğunu anlayacaksınız.

doğduğunuzda ayak baş parmağınıza yazılan isim soy isim öldüğünüzde de ayak baş parmağınıza takılıyor ve kuvöz gibi, morga götürülüyorsunuz.

çok sevdiğim bir genç kadını, kardeşim bildiğim gencecik bir adamı, son olarak da babamı o çekmecede gördüğüm ateş gibi yakan soğuk oda.

ağustos sıcağında çalışmak istediğim tek yer.

soğuktur soğuktur ama soğuğunu hissetmediğimiz zaman elbet gelecektir.

insan kapısında beklerken tüm hayatın bitiverdiği o an katılacağı insanı düşünür. bir gün öleceğini tahayyül eder. bu bencil tarafımızdır.

ama en acısı içeride duran insanın neler yaşadığıdır. kim bilir ne acılar çekti, ne mutluluklar tattı. hepsi öylece yatıyor işte

edgar allan poe'nin morgue sokağı cinayetleri öyküsündeki bu sokak ise düşseldir.

okmeydanı hastanesi ssk kurumunda iken ,şerefsiz morg görevlisi hastanede ölen genç ve güzel kadınları n cesetlerini para karşılığı seks yapılması için satıyormuş , parayı veren şerefsiz ceset soğumadan seks yapıyor yada az soğuduktan sonra.
o ara okmeydanı'nda kağıthane'de ,takılıyorum siyasi çalışma için hem de çalışıyorum bulduğum işlerde ,sendikacı bir arkadaş anlatmıştı olay ortaya çıktığında kapatmaya çalışmış hastane yönetimi sonra olay patladı gazeteler yazdı, kimsenin umurunda olmadı yani 30-35 sene önce bu ülke bok gibiydi şimdi de aynı.
nasıl bir sapıklıktır insanın aklı almıyor .
morg kelimesi geçince..
daha beteri çevrede kahvede çay falan içiyoruz arada sırada ben kahve olayını sevmem ama gidiyorsun.
insanlar o kadar onursuz ki şaka yapıyorlar kahvede .
-lan hüzeyin ölmeden bana bir ver,ölürsen zzaten s...r hastanede ,gbi.

la havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim