1.
asperger sendromu olan bir genç ile babasının, move to heaven isimli ölmüş insanların öldükleri mekanları, bazen ise odalarını ve evlerini topladıkları bir şirketleri* vardır. bir gün bu gencin babası ölür. babasının kendisine bir şey olursa kendi yerine oğluna vasi olarak hapisten yeni çıkmış olan kardeşini* seçer. ve babanın ölümüyle beraber babanın kardeşi vasi olur. dizi aynı zamanda odalarını temizledikleri ölen insanların hikayelerine de ışık tutar.
dizi 10 bölüm olup, netflix'te yayınlanmaktadır.
dizi ile ilgili spoiler içermeyen görüşüm aşağıdadır.
eğer hızlıca aksın gitsin istiyorsanız, 1-2 günde bitiriyim diyorsanız veya nispeten sakin bir şeyler izleyeyim diyorsanız bu dizi size göre. dizinin türü dram-komedi dolayısıyla çok ağır bir dramı yok* ama duygusal ve bir komedi kadar komik değil ama sizi yer yer güzel güzel gülümseten sahneler mevcut.
bu dizi ile ilgili en sevdiğim şey sanırım dizinin çok akıcı olması. ben ilk bölümü bitirdiğimde bölümün bittiğini farketmemiştim, ne ara bitti? olmuştum. ve bu durum kendinin neredeyse her bölümde tekrarladı. konu olarak da dizinin esas konusu amca-genç-baba arasında geçiyor. diziyi izlerken babaya hayran olmamak elde değil. oğluna aslında normal hayatta çok sallamadığımız ama aslında sallamamız gereken değerleri çok iyi bir şekilde öğretmiş ve gencimizde bu değerler üzerine kurmuş hayatını. amcanın yaptıkları dizide başta doğru gelmese de ne yapması gerekiyorsa onu yapıyor, her koşulda*. ölen insanların hikayelerini farklı bir açıdan veriyor. bazen bir resim, bir mektup, biraz para.. bu dizi hakkında spoiler vermeden söyleyebileceklerim bu kadar, fazlasına da gerek yok zaten.
eğer sezon finali yaptıysa* puanım 9/10, final yaptıysa 8/10
dizi 10 bölüm olup, netflix'te yayınlanmaktadır.
dizi ile ilgili spoiler içermeyen görüşüm aşağıdadır.
eğer hızlıca aksın gitsin istiyorsanız, 1-2 günde bitiriyim diyorsanız veya nispeten sakin bir şeyler izleyeyim diyorsanız bu dizi size göre. dizinin türü dram-komedi dolayısıyla çok ağır bir dramı yok* ama duygusal ve bir komedi kadar komik değil ama sizi yer yer güzel güzel gülümseten sahneler mevcut.
bu dizi ile ilgili en sevdiğim şey sanırım dizinin çok akıcı olması. ben ilk bölümü bitirdiğimde bölümün bittiğini farketmemiştim, ne ara bitti? olmuştum. ve bu durum kendinin neredeyse her bölümde tekrarladı. konu olarak da dizinin esas konusu amca-genç-baba arasında geçiyor. diziyi izlerken babaya hayran olmamak elde değil. oğluna aslında normal hayatta çok sallamadığımız ama aslında sallamamız gereken değerleri çok iyi bir şekilde öğretmiş ve gencimizde bu değerler üzerine kurmuş hayatını. amcanın yaptıkları dizide başta doğru gelmese de ne yapması gerekiyorsa onu yapıyor, her koşulda*. ölen insanların hikayelerini farklı bir açıdan veriyor. bazen bir resim, bir mektup, biraz para.. bu dizi hakkında spoiler vermeden söyleyebileceklerim bu kadar, fazlasına da gerek yok zaten.
eğer sezon finali yaptıysa* puanım 9/10, final yaptıysa 8/10
devamını gör...
2.
2. sezonunu fellik fellik aradığım dizi. gözler dolu dolu boğaz yumuk yumuk oldu dizi boyunca. oğluna süpriz hazırlayan teyzenin ve dilsiz anne babalı çocuğun bölümü favorim. sağlam bir psikoloji gerekli izlemek için. eşyalara kurulan bağımızın ne kadar boş olduğunu yüzümüze çarpıyor. ölüm sonrası krematoryum hariç yapılan rituel ile duyulan hassasiyet ve saygı tanıdık geliyor. hem içiniz huzur doluyor hem de tefekkür etmenize zemin hazırlıyor. daha ne istiyorsunuz ey geleceğin mevtaları :)
devamını gör...