mutlu olmayacakmış gibi hissetmek

çoğu zaman bu his içindeyim. sağlığım var çok şükür, para da kazanıyorum ama ne bileyim insan sabah yatağından kalkmak için bir neden arıyor. tek bir sebep aşk falan değil de ne bileyim işte bir küçük mutluluk gerek...

eğer bu durum hakkında merak ettiğiniz spesifik bir sorunuz vs varsa sorun söyleyeyim.

genel olarak yakamı bırakmayan his. gencim önümde çok güzel zamanlar belki ama sanki koşsam bile yetisemeyeceğim kadar uzaktalar

böyle hissetmiyorsunuz, böyle düşünüyorsunuz.
böyle düşündüğünüz sürece de böyle olacak.
yani mutlu olmayacaksınız.
mutluluk kafanızdaki şeylerden ibaret. elinizdekilerle mutlu olmanız gerekiyor. yani böyle düşündüğünü sürece hayalinizdeki her şey de gerçekleşse siz bir bit yeniği arayacaksınız ve hep mutsuzluk için bir sebep bulacaksınız.
bence yapmayın. bence birinin sizi kurtarmasını beklemeyin. bence siz kendinizi kurtarın.

çoğunlukla gelecek kaygısıyla gün yüzüne çıkar. muhtemelen kişi şu zamana kadar yaşadığı hayattan çok tatmin olmamıştır ve gelecekte de benzer ve hatta daha büyük sıkıntıların yakasını bırakmayacağından çekinmektedir.

diğer bir sebep ise varoluşsal sancılar çekiyor olabilir. neden varız, yaşamanın amacı ne gibi sorulara cevabının olmayışındandır. hayata gel, eğitim al, işe gir, evlen, çocuk yap ve en sonunda öl. hayat hepimiz için halihazırda reçetelendirilmiş gibi. bu reçeteyi sorguladıkça insan mutlu olmayacakmış gibi oluyor.

kendi fikrime gelecek olursam hayat çoğunlukla acı, mutlu anların sayısı oldukça limitli. bu anların farkında olup, değerini bilmeli. umarım hayata daha fazla anlam yükleyebilmenizi sağlayacak insanlarla veya görevlerle karşılaşırsınız.

kişinin mutlu olmayı haketmediğine inanması gibi bir sebebi olabilir.
istememesi demiyorum ancak.

varoluşun bazı hakları varlıklara tanıdığına inanmayan insanlar koşullar çaresizlik arzettiğinde zihinlerinde çözüm üretip mutlu olmayı başarmak yerine apışıp kalırlar. mutlu olmak vs. gibi ihtiyaçları para gibi çalışıp kazanılması gereken şeylerden zannederler.