ne dediği anlaşılamayan çağrı merkezi çalışanı

biz aradığımızda değil de, kendileri bir kampanya vs. gibi satış yapacağı bir şey için aradıysa yaşanan durum. gün boyu aynı cümleleri o kadar çok tekrarlamıştır ki, artık kelimeleri yuta yuta, yokuş aşağı, hızlı bir şekilde anlatacaklarını anlatıp, satış yapmaya çalışır. yorucu bir iştir.
şu an bu satırları yaşadığım vicdan azabı dolayısıyla yazıyorum. bugün her seferinde meşgule almama rağmen, pes etmeyen, kullandığım internet sağlayıcı şirket çalışanı umarım şu an nefes alabiliyordur.
kız zaten, tanımda da belirttiğim gibi, bugün onlarca kez söylediği cümlelerle giriş yapmışken, bir de ben, müsait değilim dedim diye, tüm söyleyeceklerini 2 dakikaya sığdırmaya çalıştı. ne dediğini hiç anlamadım. tek konsantre olabildiğim, kızın nefes alışıydı. bir de ne olduğunu anlamadığım kampanyayı kabul etmedim diye, başka seçenekler sunmaya çalışarak nefessiz kaldı. üzüldüm.
ama musait değilim demeseydim de, yine dedikleri anlaşılmayacak ve ben yine kabul etmeyecektim. onlara, bu kadar çok müşteriyi, aynı gün arama hedefi veren sistem utansın.

(bkz: ben senin anonim)

reklam mahiyetinde bir şeyler iteklemek için arayan şahıstır, tekerleme minvalinde ezberden yürürken potansiyel müşterinin genellikle beyni sulanır, hızlı düşünemez; sersemletme politikası uygulayan çalışan ise fırsattan istifade faturanıza yansıyacak ekstra abonelikler yaslar.

bu tip hadiseler için bir oto savunma mekanizması olarak bilinçaltına hayır cevabı yerleştirmek mühimdir.