nefreti çok sevdiğin birinden öğrenmek

bir karanlik ukdesi.

güçlü duyguların güçlü duygulardan beslenmesi yahut anahtar kilit görevi görmesinden mütevellit gerçek nefretin ancak gerçek sevgiden doğması olayı.

nefret edebilmenin gücünü zihninize veren şey o insana verdiğiniz değer yahut o insandan beklediğiniz anlayış seviyesi aslında. anlaşılamadıkça daha büyük kavgalar ettim, daha büyük kavgalar ettikçe daha da soğudum her şeyden. birinden nefret ettiğiniz için kendinizden nefret ediyorsanız o kişiyi seviyorsunuzdur muhtemelen.

ne kadar saçma sapan işler.

bu durumu fark ettiğinde seni yaralayan bir farkındalıktır. çok acıtır, bunu bilmek ya da buna göğüs germek yorar ve yıpratır. işin güzel yanıysa, zaman içerisinde bu duyguyu hiç tatmamış biri buna karşı bağışıklık geliştirir. ama kesinlikle #2665523 tanıma katılıyorum. birinden nefret ediyorsanız bu onu hala sevdiğiniz gerçeğini hiçbir zaman değiştirmez. ancak tüm hisleriniz bittiğinde birini sevmekten vazgeçersiniz. ve ne yazık ki buna nefret de dahil.

ben artık nefret etmek bile istemiyorum. hatırlamayayım istiyorum, ona dair her şey silinip gitsin yeryüzünden istiyorum, inanmışlığın, kandırılmışlığın düşüncesine dayanamıyorum..

çok güzel öğretirler. direnirsin ama nafile. en sonunda sen de istediklerini verirsin. nefret demem ben buna ama artık yüzünü bile görmek istemiyorum. dilerim başka hayatlarda da hesabımız kapanmıştır.