nerede o eski kadınlar

son yıllarda memlekette görülen en büyük sıkıntılardan. geçmişe özlem hacım. nerede o klas bacılar.

demirin tuncuna kadının taytlısına kaldık ulan.

beyat atlarına binip gittiler.

akıllı telefonlarını yanlarına alıp, konfor alanlarına çekildiler...
ve çok mutlular..
"eskiden nasıl oluyormuş acaba? nasıl yaşıyormuş bu kadınlar?" diyorlar mı kendi aralarında?
demiyorlar pek...

akıllı telefonun hayatlarına olan etkisini küçümsüyorlar hatta... "herkeste var ki zaten? neden bana özel bir durum olsun?" diyorlar...

mevzulara "ben, bana göre, bence.." pencerelerinden bakmaktan bir değişik hale gelmişler...
"sevmek zorunda mıyım?" diyorlar ve bunu çok rahat dile getiriyorlar...

sevmek, sevmemek...
beğenmek, beğenmemek..
ortası yok ne yazık ki; kendilerini hep bi uç noktaya itiyorlar...

ve tabii anlaşmazlıklar...
çözüm üretmekten ziyade, bir savaş ortamı yaratıp, kazanan olmak istiyorlar her seferinde...
sorsan sadece "anlaşılmak" istiyorlar..

bunu mu demek istediniz: nerede o kocasından dayak yiyen, aldatılan ama hepsini sineye çekerek 5-10 çocuk doğurup hayatının bitişini naklen izlemeye razı gelen eski kadınlar

yani açıkçası son zamanlarda bu tür serzenişlere bakıyorum da bunu yapanların çoğu (sen üzerine alınma sevgili yazar) yok anneleri gibi kadın kalmamış da bilmem ne modundalar. yahu sen git annene sor bakalım bir, neler yaşamış, nelere tahammül etmiş!

şu beğenmediğiniz müge anlı'nın birkaç bölümünü izleyin de görün kadınların çilesinin nasıl hiç bitmediğini. adam anası gibi "fedakâr" kadın istiyor. o fedakârlık değil, çaresizlik biraderim. okutulmamış olmanın, meslek sahibi olmamanın, arkasında duracak kapı gibi bir ana baba bulamamanın, çocuk yaşta evlendirilmiş olmanın çaresizliği o. yoksa kim dayanır her gün sopa yemeye? sen dayanır mısın mesela?

neyse. kavramları karıştıran tipler bir yana, klas erkek de kalmadı ortalıkta. dandik dundik hayatlar ve ilişkiler yaşayan bir acayip güruh dışında kalanlar bir elin parmaklarını geçmez. onları da zaten kapan kapıyor kaşla göz arasında. özetle tencere kapak olduk. boşuna şikâyet etmeyelim.

o eski erkekler nerdeyse o eski kadınlar da orda. tarih oldular ya da olmak üzereler. gelişiyoruz ve değişiyoruz çok şükür. kendimizi daha çok sevmeyi öğrendik.

kadın erkek mi kaldı. herkes cemaatten şimdi. gecekondu mahallelerinden taşan dinin, ulaştığı her şeyi yutup yok etme gücünü çok hafife aldık çok.

bugün bayram için bir bluz aradım. yok datlum. her yer ya tekbir mağazasına dönmüş ya da spor ayakkabısı yaşı için kıyafetler. peki ben ne giyeceğim de klas olacağım? hayatımda belki ilk defa eşyaya üzüldüm. kaldı enkazda yılların birikimi takılar, etekler, nebahat çehre yakalı bluzlar.

ne kadar eskiden bahsettiğini merak ettiğim yazar beyanı.

yaşlandı duruyorlar.