nereye gidiyorsun

cem adrian'ın 2008 çıkışlı emir albumünün dördüncü şarkısı.

sözleri de şöyledir.

çocuk
sil yüzünden tüm yalanlarını bu şehrin
topla kalbini, cadde cadde, sokak sokak
kazı ayak izlerini birer birer gri kaldırımlarından
bakma yüzlerine, hiç görme onları
çocuk, bu kez ağlama, bu kez git

gölgeni ismini sil yavaş yavaş
giderken bu kentten tükür yüzüne yalnızlığının
kalbini kendini sök yavaş yavaş
giderken bu kentten sakın ağlama sus!

unut ne yaptı sana
unut ne söyledi
unut ne varsa vazgeçtiğin

yüzünde korkularla
içinde çığlıklarla
kalbinde simsiyahlar
nereye gidiyorsun?

hep bu şarkılarla
kıymetsiz dualarla
utanmaz bir yağmurla
nereye gidiyorsun?

yolları duvarları geç yavaş yavaş
giderken bu kentten bir piç gibi bırak yalnızlığını
ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş
giderken terkederken savur yüzüne yalnızlığının

ve unut ne yaptı sana
unut neler anlattı
unut ne varsa vazgeçtiğin

yüzünde korkularla
içinde çığlıklarla
kalbinde simsiyahlar
nereye gidiyorsun?

hep bu şarkılarla
kıymetsiz dualarla
utanmaz bir yağmurla
nereye gidiyorsun?

hep bu şarkılarla
yüzünde korkularla
içinde simsiyahlar
nereye gidiyorsun?

bu sahte baharlarla
kıymetsiz dualarla
utanmaz bir yağmurla
yine mi gidiyorsun?

çocuk
her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği
ve her gözyaşının altında bir dua, kimsenin duymadığı
çevir gökyüzüne başını, bakma arkana!
daha sert basa basa, daha güçlü!
anlat bu kara şehrin yollarına ak adımlarınla
gitmek yenilmek değildir kazanmakta
gitmek, gitmektir işte
hepsi bu

yüzünde korkularla
içinde çığlıklarla
kalbinde simsiyahlar
nereye gidiyorsun?
hep bu şarkılarla
kıymetsiz dualarla
utanmaz bir yağmurla
nereye gidiyorsun?
hep bu şarkılarla
yüzünde korkularla
içinde simsiyahlar
nereye gidiyorsun?

yüreğimin götürdüğü yere , lakin cebimde para yok. otostop desen tarzım değil. yüreğim nereye götürür onu da bilmiyorum.
kalk gidelim desem
gelmezsin , biliyorum
zaten gidecek bir yerimiz de yok !

doksanlı yıllardan şahane bir sonat bağcan şarkısı. biraz kıyıda köşede kalmış, henüz yeniden yorumlanmamış oluşuyla da kalbimizin biraz çocuk biraz genç kalmış taraflarında halen karşılık bulur, duyulur duyulmaz dilden sözleri dökülür filan.* lakin düzenlemesi bugün bile dinleyenlerin dikkatini çekecek güzelliktedir.

doksanları doksanlar yapan, hüzünlü şarkılarda bile hissedilen neşedir. bu da sonat bağcan'a ait bir ayrılık şarkısı sözde. eğlenceli.

kesinlikle bir kere dinlemekle doyulmayan bir sonat bağcan şarkısı. nakaratını milyon kez dinlemek istiyor insan.