normal sözlük yazarlarından ilginç gözlemler

5 sene kadar önce, bilgisayar monitörüme tül veya pul kanatlı (tam hatırlayamadım) küçük bir böcek konmuştu. konduğu kısımda siyah veya başka bir koyu renkte bir arka plan vardı. ben de fare imlecini (mouse pointer) etrafında döndürdüm, dairesel hareketler falan yaptırdım ama kaotik hızlarda ve şekillerde şeyler "çizdim". öylesine yapmıştım bunu ama aradan saniyeler veya yarım dakika kadar bir süre geçtikten sonra böcek o bölgede daireler falan çizmeye başladı, tam benim etrafında "çizdiğim" şeyler gibi; kah hızlı kah yavaş yaptı bunları, aynen benim saniyeler önceki imleç hareketlendirmelerim gibi; sonra da uçup gitti. böyle bir şey amaçlamamıştım hatta olay karşısında şaşkınlık içinde kaldım.

iki tane daha anlatacağım şeyin olduğu başlıktır.

8 sene falan önce, ki o zamanlar alkol alıyordum, balkonda şarap içiyordum. bayağı sarhoşum. sarhoşken kendimi tamamen kaybetmem ama maalesef bazen ufak kötülükler yapabilirim. yapabilirdim diyeyim zira 4-5 sene önce alkolü bıraktım. neyse. balkonda bi karınca sürüsü vardı. ben de zemine biraz şarap döktüm ve bunları sarhoş etmeye falan çalıştım. biraz abarttım aslında yani böyle oyuncak gibi oynadım. belki birkaçı ölmüş bile olabilir, bilemiyorum. o günün gecesinde bacaklarımda acılarla uyandım. en az 10 tane karınca odama girmiş ve bayağı bacaklarımı ısırıyordu. hak etmiştim. hayvanlara merhamet duyalım ve onları küçümsemeyelim. onların da duyguları, intikam hisleri vs. var. gerçi karıncaların intikamını kendim yaşamadan bilmiyordum. böyle bir şeyden haberdar değildim.

ikincisi güzel bir anı. geçen sene gibi balkonuma sigara içmeye çıktım. orada da yarı dolu çay kupamı bırakmıştım. bi baktım içine bir eşek arısı (biz sarıcı arı deriz) düşmüş ve çırpınıyor. hemen çayı balkonun altındaki pergule kiremitlerine döktüm ve arıyı kurtardım. anında bir tane arkadaşı önüme geldi, bir süre asılı şekilde uçtu, arkadaşının oraya gitti, sonra gene önümde bi süre uçtu ve gitti. bence bana teşekkür etti. cidden öyle algıladım/hissettim. bayağı asılı şekilde uçup bana baktı ve selam çaktı bence. iyilik ve merhamet güzel şeyler arkadaşlar.

bazi kuslar yuruken adim atiyor bazilari sıçrayarak ilerliyor.

alkolü bırakıp kuruya başlamak adlı eser.

insanlar üzerine ücret alarak yaptığı her hizmeti karşısındakine lutfeder gibi yapıyor ancak kendisi bir konuda hizmet alırken beyler paşalar gibi muamele görmek istiyor.

insanlar son anına kadar yanında olmadıkları kişinin son zamanlarında yanında olunca görevini ifa ettiğini düşünüyor.

erkekler de kadınlar gibi içinden çıkamadığı konular karşısında ayılıp bayılabiliyorlar. ancak açılmaları kadınlara kıyasla çok daha zor oluyor.

gibi gibi.

normal sözlük anormal bir sözlük.

emniyet kemerini çoğumuz takmıyoruz fakat takanlar da arabayı çalıştırdıktan sonra takıyorlar.

ayakkabı çekeceğini de demir borulara asıyoruz.

herkes bir başkasının hayalini yaşıyor ve bir başkasının hayatının hayalini kuruyor.

insan dediğiniz, canınızı verebileceğiniz yaratıkların günü geldiğinde insan suretine bürünmüş varlıklar olduğunu görebildiğiniz an itibarıyla yaşanan utanç, nedense "başkası adına utanmak" değil de kendi adınıza utanmak vesilesi oluyor. bu utancı yaşamaktansa ölmek istiyorsunuz.

profesyonel olmak hem meslek mensubunu hem de hizmet verdiği kitleyi korur.

reklamın içine girene kadar aslında kör olduğunun gerçeği. gördüğümüz şey sadece gördüğümüz şey değildir. onun arkasında tonlarca emek vardır.

bir arkadaşıma birkaç dvd'mi bırakmıştım, izlesin diye. sonra bunun bir arkadaşı, bunlardan birini bunun evinden yürütmüş. yani arkadaşım dedi, o dönemde bi tek bu tip onun evine gelmiş misafirliğe.

bu olayı ilginç kılan şey ise, bu arkadaşımın arkadaşıyla bir keresinde bar sohbetinde bulunmuştum öncesinde ve bu hırsız kişi, insanların ne kadar şerefsiz ve güvenilmez olduklarını falan anlatıp durmuştu.

aslında bu gözlemim belki de ilginç değildir ama bu gözlemlediğim şeyin "sebebi" ile ilgili ilginç sayılabilecek bir teorim var.

1981 doğumluyum. 1983 ve sonrasını cam gibi hatırlarım. *

80'lerde ve 90'ların bir kısmına kadar insanlar pek telaşlı yürümezlerdi sokaklarda. öyle bir yerlere yetişmeye çalışan insan görürdüm elbette ama öyle insan sayısı 90'larda bir zaman dramatik bir şekilde arttı. herkeste bir telaş, herkes bir yerlere yetişmeye çalışıyor.

yani turbo-kapitalizm evresine geçilmesi gibi basit bir nedenle de açıklanabilir bu ama benim aklımda daha spesifik bir şey var.

ben çocukken, sadece belli saatlerde insanları televizyonun başına kilitleyen belli programlar olurdu. sonra her saat ilginç şeyler olmaya başladı tv'lerde, özel kanallar da gelince. ve gözlemlediğim kadarıyla, millet bir programı son ana kadar izleyip, son anda apar topar çıkıp yetişmesi gereken yere telaşla gitme alışkanlığı kazandı. veya eve çabucak varıp bir programa yetişme telaşı da vardır. belki de bunlar aşağı yukarı eşittir hatta.

bu sadece kişisel bir gözlemdir ve bilimsel nitelik taşımayan bir teoridir.

hepinize iyi geceler dilerim.

insanlar bazen sorularını cevabını bilmediği veya merak ettiği için değil istediği cevabı alabilmek için soruyorlar.

bazen bir simülasyonda mı yaşıyoruz dedirten şeyler fark ediyorum; başkaları da fark ediyordur.

mesela 1999 senesinde the matrix, existenz ve the thirteenth floor filmlerinin çıkması... üçünün de temel konsepti benzer.

dün ise yine tuhaf bir şey fark ettim.

supertramp grubunun 1979 çıkışlı albümünün kapağını önceden biliyordum. aşağı koyduğum albüm kapağındaki "supertramp" yazısının "up" harflerinin bir kısmı, ikiz kulelere benzeyen yapıların arkasında kalınca 11/9 (9/11) gibi görünüyor (tersten bakınca). görüntü de uçak penceresinden çekilmiş şekilde yapılmış. (bkz: 11 eylül saldırıları)

onun altına koyduğum resim de aynı 1979 senesindenmiş. pakistan uluslararası havayolları'nın bir reklamı. güvenilir bir sayfadan aldım resmi/bilgiyi. şurada da doğru olduğu (fake olmadığı) belirtilmiş: www.snopes.com/fact-check/p...

hakikaten ilginç.

erkekler telefonla konuşurken asla detay vermiyor?? dün kuzenimle beraber gözlemlediğim 4. kişi oldu böyle. birisi arıyor açıyorlar dışarıdayım diyorlar sadece. çok çok ilçe ismi felan söylüyorlar. asla oturuyorum, yürüyorum, şunlayım demiyorlar. ben telefonda konuşurken saat kaçta uyandığımdan itibaren başlıyorum anlatmaya. merak önemli bir duygudur ve giderilmesi ihtiyaçtır arkadaşlar

belki çok ilginç değildir gerçi...

bilgisayardan kitap okuyordum. ilk chapter bitti ve ara vereyim dedim.

laptopumdaki e-book viwer'da değişiklik olsun diye griye yakın koyu mavi arka plan yaptım ve yazıları da tuhaf bir açık mavi yaptım ama parlak değil. çok rahat okuyordum. yalnız, ara verdikten sonra buraya girdim ve gri arka planda turunculuk görüyorum resmen...

algımı geçici olarak bozdu bu herhalde. okumaya devam ederken arka planı net koyu gri, yazıları da beyaza yakın mat açık gri yapacağım.

güneş gözlüğünde de, kahverengi ve füme rengi gibi renkler dışındaki camları önermiyordu uzmanlar, diğer renklerin göz sağlığını bozabileceği yönünde uyarılarda bulunarak.

bunları yazarken algım biraz düzeldi. bir de tam ekran yapmıştım okuyucuyu ve odamda başka ışık da yok. o da ekstra etkiledi herhalde. bir daha tövbe.

youtube bazı kanalları ve videoları sansürlüyor. mesela ben o kanalı takip edip görürken o kanala girmemiş başka birinin telefonuyla kanalı yada videoyu aratınca hiçbir şekilde bulunamıyor (kanalın 90 bin abonesi var bu arada).

google da yine benzer şekilde ilaç sanayi, sağlık aktivistlerinin siteleri ve aşılarla ilgili siteler de yoğun bir şekilde sansürleniyor.