normal sözlük yazarlarının ezberlediği ilk şiir

usta nazım hikmet ran'ın tahirle zühre meselesi şiiridir.
tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş tahirle zühre olabilmekte
yani yürekte.

meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?

tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
yani tahiri zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
tahir ne kaybederdi tahirliğinden?

tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

esti nesim-i nev-bahar açıldı güller subh-dem...

ortaokuldayken ezberlediğim şiirlerden.

abimin mehter marşları ve bilmem ne diye bir kitabı elime geçmişti ve içinde bu tür şiirlerden tonla vardı. o zamanlarda ne düşünmüşsem artık küçük yaşta bunları ezberlemişim.

"amed nesim-i subh dem tersemki azareş küned
tahrik-i zülf-i anbereş ez-hab bidareş küned" gibi şiirleri küçükken ezberleyen biri, yaşı ilerleyince sanırım depresyona girer, hayata küser. ama arada bir sağımı solumu yoklayınca bu şiirlerden kalıntılar bulurum.

nazım hikmet'in hoşgeldin kadınım şiirini ezberlemiştim.

hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.

hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...

hoş geldin kadınım benim hoş geldin.

onu burda söylemeyeyim şimdi...

ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar

geçti istemem gelmeni
yokluğunda buldum seni
bırak vehmimde gölgeni
gelme artık neye yarar

yarayla alay eder yaralanmamış olan
bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederlerden
sen çok daha parlaksın çünkü
sen tüm göklerdeki yıldızların ilki
sen aydınlatırsın geceyi

istiklal marşıdır.

bir duman tüterdi bu geminin bacasından. bir duman.
duman değildi bu.

memleketin uçup giden kaygılarıydı...

yaş 35, yolun yarısı eder
dante gibi ortasındayız ömrün.
cahit sıtkı tarancı


ilkokulda ki edebiyat dersleri sağolsun.
yaşlılığın baharında bir insan yapıvermişti beni bu şiir.

bağlanmayacaksın kimseye ,öyle körü körüne
o olmazsa yaşayamam demeyeceksin demeyeceksin işte

bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
aynalar yüzümü tanımaz olur.

bu yağmur kanımı boğan bir iplik
tenimde acısız yatan bir bıçak
bu yağmur yerde taş ve bende kemik
dayandıkça çisil çisil yağacak.

bu yağmur delilik vehminden üstün;
karanlık kovulmaz düşüncelerden.
cinlerin beynimde yaptığı düğün
sulardan, seslerden ve gecelerden.

anadolu
beşikler vermişim nuha
salıncaklar hamaklar
havva anan dünkü çocuk sayılır
anadoluyum ben
tanıyor musun.
utanırım
utanırım fıkaralıktan
ele güne karşı çıplak
üşür fidelerim
harmanım kesat
kardeşliğin çalışmanın
beraberliğin
atom güllerinin katmer açtığı
şairlerin bilginlerin dünyalarında
kalmışım bir başıma
bir başıma ve uzak
biliyor musun.

ezberlediğim ilk şiiri hatırlayamadığımı fark ettiğim başlık.
istiklal marşı olmalı. evet evet istiklal marşı.

alengirli şiir

bir duman tüterdi bu geminin bacasından.
bir duman...
duman değildi bu.
memleketin uçup giden kaygılarıydı...


16 senedir ezberimde olan şiirdir.

kapıları çalan benim
kapıları birer birer
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler
dizesiyle başlayan nazım hikmet'in hiroşima hakkında yazdığı kız çocuğu adlı şiiri bir yarışma için ezberlemiştim sanırım 11 yaşındaydım.

6 dk şiir. tek nefeste okuyorum. 7 8 yıldırda ezberimde. kafama soxum.