okul futbol turnuvaları

sınıfın kaptanıydım. ne güzel turnuvalardı onlar. vallahi kendimi şampiyonlar liginde gibi hissederdim.

kızlar domatesin çekirdeği kırmızı kırmızı, ıvan bu takımın yıldızı yıldızı diye bağırırdı. *

turnuvada final oynuyoruz. biz 6. sınıfız. finali de 8.sınıfların en iyisiyle oynuyoruz. 2-0 öndeyiz ama tereddütlüyüz çünkü gol yersek gerisi gelecek farkındayız onun için aldığımız topu sürekli rakip takımın taç çizgisine falan vuruyoruz. neyse kontraya çıktık. soldan top geldi bana karsu karsıya kaldım zor da olsa attım çünkü heyecanlandım ayakta duramıyorum. 3-0 yaptık ama yine aldığımızı sağa sola atıyoruz maç bitsin diye vs. neyse bitime 5 dk falan kaldı. faul yaptılar bize. ne olduysa orda oldu. bizim takım kaptanı faul yapan çocuğun burnunu kırdı çaat diye yumruğu bi koydu. ortalık karıştı falan. neyse maçı öyle yada böyle bitirdik ve şampiyon olduk. çünkü bizden 2 sınıf üst olan adamları yenmiştik. maçtan sonra daha kötü şeyler oldu bizi okulun dışında bi yer var. orda bi yakaladılar. çünkü arkadaşlarının burnunu kırdık ve üstüne bir de kaybettiler. bizi dövmeye kalktılar ve okulun hocalarından biri gördü ve hepimizi ayırdı bi şekilde. sonrası daha da kötü biz sabah törende kupa almayı beklerken o gün okul müdürü ve yardımcıları o maçta kim oynadıysa hepimizi bütün okulun önüne çıkardı ve rencide etmekten beter etti ve rezil olduk bütün okula. kupayı da bizimle yarı final oynayan 7.sınıflardan bi sınıfa verdiler. bizde 3ü 1inin almış olduk. turnuva lafı geçtiğinde hep bu anı gelir aklıma.

tek bir topa vurmadan sırf başka bir branşta sporcuyum diye ve hocayla aram iyi diye madalya almış üstüne takım fotoğrafına girmiştim. bi de voleybol takımının takım fotoğrafına girmiştim ama tenisçiyim. basketbol maçını bekliyorum.