olmadık yerde içten gelen haykırarak ağlama hissi

yoruldum be sözlük.. yoruldum artık.

erkek adamsın be ağlama geçer diyorlar. anlatamıyorum kimseye. gel de sen ağlama o zaman. bak şimdi.

annemin dedesinden kalma 3. köprü taraflarında arsaları var. dişe dokunur bir hektar alan. annemin dedesi buraları için zamanında kardeşlerini yok saymış, iti ite kırdırmış. sonunda vefat edip tas tarak aile arasında bölüşülmüş. çok canların yandığı, ailelerin dağılmasına sebebiyet veren olaylar. aile içi özel fazla girmiyorum oraya.

gel zaman git zaman buralar değerlenince hak iddia eden yeni akrabalar falan da türüyor. arazi mafyası devreye giriyor, uzaktan bir akrabayla husumetten indiriyorlar adamı. adam da bizim uzaktan akraba. kızı falan var. ben kızı görüp deli gibi tutuluyorum buna. serde hasımlık var. nasıl olacak ne bitecek bilmiyorum. değişik belalara bulaşmış tipten insanlar.

ama yürek dinlemiyor tabi nasıl seviyorum kızı ben de bilmiyorum, güzelliğine destan yazılır, masmavi gözleri var. hemen araştırıyorum olayları nikah da düşüyor, evlensem evlenirim. bizimkilerden gizli kontak kurmaya çalışıyorum kızla. telefonunu buluyorum. çağrı atıp kapatıyorum ergen gibi. ne yaptığımı bilemiyorum.

öyle böyle bir şekilde konuşuyoruz kızla. beni görse tanımaz belki ama sesi kadife gibi. olaylar olayları açıyor. 2 3 buluşuyoruz, sevgili mi oluyoruz yoksa triplerine giriyorum. oluyoruz da.

sonradan öğreniyorum ki bu kız mafyadan birinin oğluyla yazışmış öncesinden. baya ilerletmişler mevzuyu. evlilik falan olacakmış. olmamış vs. mafya bugün bana fake den yazıyor o kızdan uzak dur diye. bir kaç görsel de paylaştı benimle.. bir elinde silah, diğer eli de kızın poposunda.. kız da bel vermiş, adama eliyle viskisini ağzına götürüyor. diğerinde de dilim el vermiyor söylemeye ama namlunun ucu benim kızın bir yerlerinde. benim kız da mutlu görünüyor. ne yapacağımı bilmiyorum sözlük.

gitmek mi kalmak mı? herkes öldürürse sevdiğini yaşamayalım mı?

herkesin zaman zaman hissettiği olay.
hikayedeki kız mutluysa sen de o kızı seviyorsan boş vereceksin.
araziyi iyi fiyata okutmaya bakmak gerekir.

aynı hislerimin devam ettiği bir gerçek.

genellikle kahkahadan sonra gelir. bir yerde okumuştum duygularımızı gülmek için serbest bıraktığımızda uzun süre bekleyen ağlama hissi bu boşluktan faydalanıp dışarı çıkarmış.

bazen omlet yerken gelir. ağlaya ağlaya yersin.
içinize atmayın. derdinizi dağa taşa anlatın, muhatabına anlatın ama içinize atmayın.
söze dökülemeyen gözden dökülüyor.

şöyle bir gelse de doya doya, haykırarak, ağlasam.
tüm gece sürse. tek şahidim karanlık olsa...

benim hayatım genelde o hissi bastırmaya çalışarak geçiyor.

bazen her şey üst üste gelir. hayat seni yavaş yavaş köşeye doğru itekler, sakin sakin sıkıştırmaya başlar. aslında hissedersin yavaş yavaş nefesinin kesildiğini, üzerine abanan bu karabasan halinin giderek çıkmaza sürüklediğini. öyle bir an gelir ki hangi biriyle baş edeceğini şaşırır, çığlık atarak atmak istersin içindeki her şeyi.

işte bu bana hiç olmuyor. benim sülalem raat olum siz düşünün.