ölmek ne zaman kolaydır sorusu

her zaman imkânsız ve zor gelen ölümün ne zaman kolay olduğunu sorgulayan başlık.

bence yaşamamak bir şey eksiltmediği zaman kolay olduğu üzerine tartışılabilir.

erken yaşlarda daha kolaydır. zaman ilerledikçe zorlaşıyor çünkü insan yaşamaya da yaşamamaya da alışıyor.

(bkz: neşeli kelebekle depresif geceler)*

cevap veriyorum, hiçbir zaman.

bir umudun kalmadığı zaman sanırım. ölümü düşündüğünde içinde kalan bir ukte yoksa kolaydır.

ölmek kaybedecek hiçbir şeyinin olmadığını düşündüğün zaman kolaydır. aslında ölüm düşüncede kolaydır, zihnen kolaydır. ruh taşınır da bedeni taşımak zordur.

pervasozluk.com.tr davetlerini bin kere görünce

ölmek hiçbir zaman kolay değil. zatürre olduğum vakit, doktorlar beni sedye üstünde ikiye katlayıp da sırtımdan içeri soktukları devasa iğne ile akciğerimdeki sıvıyı çekerken de ölmek istemiyordum.

yas sürecinin üstüne gelen şiddet sarmalında, altı ay arayla iki kere zona olduğum vakit, ağrılardan yeryüzündeki cehennemi yaşarken; üstüne bir de aldolan ve dolantin bağımlısı olduğum zaman da ölmek istemiyordum.

daha çok şey yazarım da ölüm basit değil. tek şansımız bu yaşam bunun bilincinde olup yaşamın her dakikasını hissetmek gerek.
ölmeyi bayılmak sananlar var da o iş öyle değil.

gelmişsin 95 yaşına. zaten son 5 senedir artık ölsem diye gözlerin yollarda kalmış, azraili bekliyorsun. işte o zaman ölüm bir hediye bile olabilir. tabii bilemem. o kadar yaşarsam anlatırım.

kişi için, yaşamak ölmekten de zorsa artık, o noktada daha kolaydır ölüm.

kimsen kalmadığı zaman.
hani diyor ya seni tanıyan son kişide gittiğinde artık sende ölmüş sayılırsın diye.
önemli olduğun kişiler artık senin ile değilse bence vakit gelmiştir.