ölümsüz olmak istemenizin amacı

kisisel tanim: hali hazirda yasadigini hissetmeyenlerin fantazisi.
benjo franklin`in dedigi bir soz geldi aklima: "çoğu insan 25 yaşında ölür, ama 75 yaşında gömülür."

gerceklesmeyen hayallerimize ulasmak icin sonsuzlugu dusundugumuz fantazi dunyalar yaratmanin normal oldugunu dusunuyorum.
(bkz: akil sagligini koruma yollari)
(bkz: hayal kurma)

ölum korkusu degil, yasamin hakkini verememe korkusudur olsa olsa.

insan zaten ölümsüzdür. kendini ölümlü zannedenin ördek yavrusundan farkı yoktur. ben demiyorum yunus diyor.

kanden gelir yolun senin, ya kande varır menzilin
nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş

ölümsüz olmak istemiyorum ama ölümsüz gibi yarını düşünmeden yaşamak istiyorum.

18 bin alem içinde böyle nasıl söyleyim en dipte olanı burası sanırım. dünya. birtakım şeyler bilmece gibidir bu alemde. perdeler arkasında olan biteni göremediğimizden buradan başlarız. başlangıç burasıdır. yaşar gideriz. giderkende bir şey götüremeyiz. dünya'nın esprisini erken anlamak avantaj bu bakımdan. sahip olmak değil şahit olmak için buradayız. o sebeple bu aleme pek önem vermez çoğunluk. sıradan yaşar gider. işte bu sıradan yaşam çok kısada olsa insanı telaşlandırır. hep bi tamamlayamama, tamamlanamama korkusu. oysa ki bu uzun yolculuk yeni başlamıştır ama insan bu iki durak arasına mümkün olduğunca her şeyi sığdırmaya çalışır. bu yüzden ölümsüz olmayı ister, tabi istekler zamanla değişir. biz ölümsüz olmayı arzularken dünyanın yok olmak için var gücüyle dönmeside bi acayip. doyamadığımız tek şey muhabbet aslında şarkıda söylendiği gibi muhabbet doyulmaz bir pınar. zaten bu dünyadan bekâ aleminede sevgi ve muhabbetle gidilir. bu söylediklerim herkesi kapsamıyor münakaşa istemem.