chp’yi atatürk’ün partisi olarak tanımlamak

muhaliflerin ve mensuplarının ortak bir değer olan atatürk’ten nemalanmak için; iktidar ve bazı muhalif kanadın da ‘vah vah, atatürk’ün partisi ne hale geldi’ diye chp’yi eleştirmek için vurguladığı atatürk sömürüsünün, tarih bilmemezliğin ve cehaletin politik örneği.

öncelikle hem teorik hem de teknik olarak mümkün olmayan bir tanımlamadır. teknik olarak bugün fatih erbakan’ın kurduğu yeniden refah partisi nasıl necmettin erbakan’ın partisi değilse, chp de atatürk’ün kurduğu bir parti değildir. zira atatürk’ün 1923 yılında kurduğu chp, 1980 darbesi ile diğer partilerle birlikte kapatılmıştır. bugünkü chp, siyasi yasakların kalkması sonrasında sol fraksiyonlarda kendine yer bulamayan deniz baykal ve avanesinin atatürk’ten nemalanarak sol partileri yutmak amacıyla aynı isim ve amblem ile 1992 yılında kurmuş olduğu bir partidir. bugünkü chp; chplilerin sürekli vurguladığı gibi ‘ülkenin kurucu partisi, atatürk’ün partisi değil, sol partilerde kendine yer edinemeyen deniz baykal’ın partisidir. nihayetinde deniz baykal’ın chp’si, sodep ve halkçı partinin birleşimi olan shp’yi yutmuştur.

bir diğer husus da teorik, yani ideolojiktir. atatürk’ün kurduğu chp, sağ veya sol herhangi bir evrensel ideolojik yönelimi olmayan bir partidir. altı oktaki imgeler bütün ideolojilerden bir şeyler alırken, hiç bir evrensel ideolojiye de yanaşmaz. atatürk’ün kurduğu chp’yi ideolojik olarak illaki tanımlamak gerekirse; fransız aydınlanmacısı, pragmatik ve teşkilatçıdır. teşkilatçı yapısı atatürk’ün de üyesi olduğu ittihat ve terakki geleneğinden gelir ki o dönem chp’nin bilinen isimlerinin çoğu eskinin ittihatçısıdır. aydınlamacı yanı kurulan yeni dünyada yer edinme amacını taşırken; pragmatist yanı, rus bolşevikleri gibi kurucu olma niteliğinden gelmektedir.
chp, atatürk sonrasında sürekli şirazesi kayan ideolojik bir yapıya sahiptir ve aslında atatürk’ün partisi olmaktan inönü döneminde çıkmıştır. chp, 2. dünya savaşı yıllarında yadsınamaz sağ faşist bir ideolojiye bürünmüştür. öyleki inönü başta olmak üzere teşkilatlarda hitler bıyığı moda olmuştur.
chp’yi sol ideolojiye, sosyal demokrat kimliğine yaklaştıran da tıpkı inönü dönemine benzer şekilde o dönem dünyada esen popüler sol rüzgar nedeniyle bülent ecevit’tir. fakat bülent ecevit bunu yaparken, ortanın solu fikriyle-solun ortası değil- partiye doğrudan bir sol ideoloji yaratmak yerine, sosyal demokrat kimlikli bir merkez parti yaratmayı amaçlamıştır. deniz baykal döneminde chp; yine zamanın popüler kavgaları arasından ulusalcı ve laiklik vurgusunu merkeze almıştır. bu gün ise yine zamanın popüler ruhu ile sol, muhafazakar ve milliyetçi söylemleri harmanlayarak merkez parti olmaya çalışmaktadır.

dolayısıyla atatürk sonrası chp’nin ideolojisi sürekli değişkenlik göstermiş ve chp söylemlerini dönemin ideolojik rüzgarlarına göre sürekli değiştirmiştir. bu nedenle chp, atatürk sonrası dönemde atatürk’ün partisi olarak tanımlanamaz. olsa olsa tıpkı din gibi, vatan millet gibi atatürk’ten nemalanan ve atatürk’ü sömüren bir parti olarak tanımlanabilir. bu durum, chp’nin değişken söylemlerinde atatürk’ü meze yaparak ideolojilerine eklemleyerek; -benjamin franklin ya da abraham lincoln misali-ülkede ki her siyasal eğilim için ortak bir değer unsuru olmaktan çıkarmaktadır.

chp'nin tarihi yazılacaksa doğru,
tarifi yapılacaksa yanlış olan tanımlama.

kurucu başkanı olduğu için onun partisi denebilir ama onun izinden gidip gitmediği tartışılır. (bkz: atatürk)(bkz: turks father)

cahilliktir. bu şekilde tanımlamak sadece çaresizliktir. atatürk'e, onun ilke ve inkılaplarına da saygısızlıktır.

çözümcülerin toplandığı parti olmuştur.