osmanlı'nın nahıl ağacı süslemesi

osmanlı zamanındaki nahıl ağacı geleneği, noel ağacı çağrışımı uyandırsa da görünüşü ve anlamı ondan farklıdır. osmanlı’da ilk kez 1449’da fatih’in düğün şenliğinde görülmüştür. arapça'da hurma ağacı anlamına gelen nahl kelimesinden gelmektedir. nahıl ağacının üzerine çeşitli renkte kağıtlar, balmumu meyve, çiçek ve hayvan figürleri gibi düğün süsleri konulurdu.

nahıllar sünnet ve saray düğünlerinde, ekonomik ve toplumsal gücü yansıtırdı. binlerce parçadan oluşabilen bu nahıl ağaçlarının kimisinde altın veya gümüş gibi kıymetli taşlar da bulunurdu. özellikle saraya ait bir düğünde kullanılıyorsa en tepesinde büyük bir mum yandığı da olurdu.
hitit kabartmalarında da bu ağaca benzer tasvirler görülürken, frigler dönemi’nde dini törenlerde de bu ağacın kullanıldığı bilinmektedir. bereket ve bolluğu sembolize ettiğine inanılan nahıl geleneğinin yunan tanrısı dionysos‘a dayanan gelenek olduğu da ileri sürülür.
1612’de sultan ı. ahmed’in (sultanahmet camii’ni yaptıran padişah) kızının düğününü anlatan avusturyalı tarihçi hammer, düğünde taşınan onlarca nahılın güzellik ve ihtişamından söz eder. “bir grup ellerindeki tefleri çalıp türlü taklitler yaparak düğün alayına eşlik ediyorlardı, müslüman halk müthiş eğleniyordu. “