1.
''sen okumazsan, ben yaşamamış olacağım... ''
1953 doğumlu türk yazar ve şair şükrü erbaş imzalı 84 sayfalık eser;
şiir türünde yer alır iken 2018 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
eşini kaybettikten sonra yazdıkları ekseriyetle ölüm olgusunun etrafında şekillenmiş ve bu durumun bu kitabı için de geçerli olduğunu görüyoruz, hayata dair acı gerçekleri gözler önüne seren bir kitap olduğu net olarak görülmektedir.
anılarla yaşamak, yürekten sevdiğin birini sonsuza dek yitirmek ve onun yokluğuyla yaşamak,
belki de yokluğuyla paslanmak, insanın ne kadar çok sevmiş olursa olsun bir gün kaçınılmaz olarak yalnızlığa mahkum olması, dünyaya alışıp dünyayı sevmenin aslında acı veren bir durum oluşu, dünyaya ve dünyevi şeylere çok bağlanıp ölümü ve ölümden sonrasını unutmuş olmak, yitirilmiş olana duyulan sonsuz özlem, birini kaybettikten sonra dünyanın da eskisi gibi olamaması, insanın anılarıyla yaşaması, onu yitirdiğini kabullenmemek, yalnızlık denilen şeyin aslında kişinin sevdiğinden ayrı düşmesi demek olması, bazı şiirlerin özetlenmesini mümkün kılabilecek konu ve durumlardandı.
severek okuduğum bir kitaptı, bazı dizeleri oldukça iyi ve can alıcıydı.
hayata dair acı gerçeklerin şiir formunda karşımıza çıkarıldığı, okunulası bir eserdi.
bazı dizeleri ile burada bir veda ediyorum.
hangi hayal hangi hatıranın yerini tutar?
bir gövdeden ötekine gölgelenen zamanlar
ey çaresizlikten yapılmış yaşama bilgisi
taşların taşlarla konuştuğu bu yalnızlıkta
insan üzüntüden başka nedir ki...
şimdi hepimiz dünyayı bir tanrıya değiştik.
neden bu kadar acı veriyor dünyayı sevmek?
sözlerimi toparlıyorum usul usul
dünya, seni sevdiğim dünya değil.
üç yıldır bütün sesler senin yarım kalmış sesin
üç yıldır yüzün dünyanın tek fotoğrafı
üç yıldır senden yapılmış bir kapıyım.
bunu da sen öğrettin biliyor musun
sevmek ölümden uzun sürüyormuş...
sonra insan bir gün
yalnızlığını gösterecek kimseyi bulamıyor.
hepimiz içimizdeki şarkıyla ölüyoruz...
1953 doğumlu türk yazar ve şair şükrü erbaş imzalı 84 sayfalık eser;
şiir türünde yer alır iken 2018 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
eşini kaybettikten sonra yazdıkları ekseriyetle ölüm olgusunun etrafında şekillenmiş ve bu durumun bu kitabı için de geçerli olduğunu görüyoruz, hayata dair acı gerçekleri gözler önüne seren bir kitap olduğu net olarak görülmektedir.
anılarla yaşamak, yürekten sevdiğin birini sonsuza dek yitirmek ve onun yokluğuyla yaşamak,
belki de yokluğuyla paslanmak, insanın ne kadar çok sevmiş olursa olsun bir gün kaçınılmaz olarak yalnızlığa mahkum olması, dünyaya alışıp dünyayı sevmenin aslında acı veren bir durum oluşu, dünyaya ve dünyevi şeylere çok bağlanıp ölümü ve ölümden sonrasını unutmuş olmak, yitirilmiş olana duyulan sonsuz özlem, birini kaybettikten sonra dünyanın da eskisi gibi olamaması, insanın anılarıyla yaşaması, onu yitirdiğini kabullenmemek, yalnızlık denilen şeyin aslında kişinin sevdiğinden ayrı düşmesi demek olması, bazı şiirlerin özetlenmesini mümkün kılabilecek konu ve durumlardandı.
severek okuduğum bir kitaptı, bazı dizeleri oldukça iyi ve can alıcıydı.
hayata dair acı gerçeklerin şiir formunda karşımıza çıkarıldığı, okunulası bir eserdi.
bazı dizeleri ile burada bir veda ediyorum.
hangi hayal hangi hatıranın yerini tutar?
bir gövdeden ötekine gölgelenen zamanlar
ey çaresizlikten yapılmış yaşama bilgisi
taşların taşlarla konuştuğu bu yalnızlıkta
insan üzüntüden başka nedir ki...
şimdi hepimiz dünyayı bir tanrıya değiştik.
neden bu kadar acı veriyor dünyayı sevmek?
sözlerimi toparlıyorum usul usul
dünya, seni sevdiğim dünya değil.
üç yıldır bütün sesler senin yarım kalmış sesin
üç yıldır yüzün dünyanın tek fotoğrafı
üç yıldır senden yapılmış bir kapıyım.
bunu da sen öğrettin biliyor musun
sevmek ölümden uzun sürüyormuş...
sonra insan bir gün
yalnızlığını gösterecek kimseyi bulamıyor.
hepimiz içimizdeki şarkıyla ölüyoruz...
devamını gör...