otobüste kitap okuyamamak

iki kız düşürecek diye girdiği triplere bak tepkisine maruz kalmamak için yapamadığımız eylemdir. entel feridun damgası yememek için topluluk içinde kitap okumaya çekinir oldum. sonuçta kitap okuyorum diye kızlar gelip numarasını vermeyecek ya. yol uzun telefona bakamiyorum koltugum da var napayim kitap okuyayim.
imali imali gülüşmeyin lütfen otobüste kitap okuyan birisine.

boş boş yola bakmak ya da bütün yol boyunca telefona bakmak yerine kim ne derse desin tercih edilmelidir. kitap okumanın showu mu olurmuş ya. boş boş oturmak yerine vaktinizi değerlendirmek için uğraşıyoruz bunu da ilişkilere, tavlamaya bağlamasınlar nolur.

ah işte araba tutmasa.

toplu taşımada bağırarak konuşan insanlarımızın verdiği rahatsızlık yüzünden sık sık yaşadığım durum.

522st te de triplere maruz kalmamak için değil nefes almakta bile zorlandığınız için okuyamazsınız.

gözler kitabı takip ederken "dostum, hareket halinde değiliz." mesajı gönderir. oysa ki iç kulaki sıvı hareket halindedir ve beyine devamlı olarak "hayır, hareket ediyorsun" sinyalleri gönderilir. bu iki farklı sinyalin gönderildiği esnada beyinde ufak çaplı bir kriz yaşanır. e tabi haliyle zavallı beyin ne yapacağını bilemez haldedir, çaresizdir. o esnada da vücut baş ağrısı, mide bulantısı gibi tepkiler verir. çünkü sinyaller bir türlü birbirini tutmadığından beyin artık zehirlendiğimize karar kılmıştır. aman tanrım, zehirlenmiş olmalıyız. kesinlikle kusmalıyız. işte tam da o an, otobüste kusmamak için binbir türlü mücadele veren, nefes dahi alamayan bir kişiye evrilirsiniz.

en güzel yapılan eylemdir herkesten bağımsız hale geçilen durum. sadece boş bir koltuk kitap ve kulaklık gerektirir.

yanıma oturan ya da yanımda ayakta duran ve şak şak tesbih çeken tipler olmasa okuyacağım ama maalesef insanımız öküz. sadece kendi rahatını düşünür.

midem bulandığı için okuyamıyorum. podcast ya da müzik dinlemeyi tercih ederim.

mustariplerine kitap dinleme uygulamaları tavsiye edilebilir.
(bkz: storytel)**

okursam da anca karikatür dergisi okurum fena kahkaha atarım.

ben de okuyamam, araç hareketinden dolayı yazılara odaklanamıyorum da ondan.

sanki herkes size bakıyormuş gibi hissedildiğinden yapılamayan eylem.

bilakis otobüste kitap okumanın çok kolay olduğunu düşünüyorum. sayısız defa yaptığım bir ritüeldir. hem vakit çabuk geçiyor, hem de zamanı iyi değerlendirmiş oluyorsunuz.

midem bulandığı için yapamadığım bir eylem. kitap okumayı çok severim ama aracın hareketi yüzünden bütün harfler dalgalandığı için midem bulanıyor. hoş, bir süre hareketsiz durup düz bir noktaya bakınca geçiyormuş diyorlardı ama bende işe yaramadı.

ters oturmuşsam biraz mide bulantısı oluyor, onun haricinde okurum.

baş ağrısı ve mide bulantısı yaptığından kitap okuyamıyorum toplu taşımalarda. yapabilenleri çok kıskanıyorum gerçekten de. kitap okurken zaman nasıl geçiyor anlamıyorsun.

okumak isteyen okur.

otobüs hareket halindeyken doğal olarak odaklanamaktır. çevrenizde bir sürü insan vardır tabi buna eşlik eden sesler...
kitap sessiz sakin ortamda okunulur yani en azından benim için geçerlidir.

bir keresinde otobüs tıklım tıklım dolu, kendime bir köşe kaptım, ayaktayım kimseye zararım yok, kitabımı çıkardım, okuyorum. yine ayakta duran ve sanırım kalabalıktan bunalmış bir kız babasına dönüp şöyle söyledi: "ülkeyi bunlar mı kurtaracak şimdi baba?".