kitap okuyamamak

mustarip olduğum durum. yaşlılık belirtisi ya da akıllı telefonların bizden intikamı olabilir. meraksızlık belki de...

büyük kayıptır.

başka dünyaların varlığından mahrum olmak...

çok uzun yazardım da keyfim yok!

(bkz: okuyamamam durumu)
#yardım taglı olarak açılmış konudaki önerilere göz gezdirebilirsiniz mesela.

eğer kitap okumak isteyip okuyamıyorsanız, öykü kitaplarını deneyebilirsiniz. erkenden bitirip motive olmanıza olanak sağlar. nasıl yani? şöyle; öykü kitapları tahmin edeceğiniz üzere diğer çoğu kitaba nazaran daha kısa olur. bir seferde bitirmeye müsaittir. bu şekilde öykü okuma alışkanlığı edinerek okuma hevesi kazanabilirsiniz.
tavsiye öyküler anton çehov’dan (bkz: kara keşiş), jack london’dan (bkz: ilk savaş ilk zafer)

başka bir öneri: sevdiğiniz konular, ilgi alanlarınız hakkında makaleler okumak. bu şekilde hem yeni bilgiler hemde okuma alışkanlığı edinebilirsiniz.

okumak size çok şey katar dostlar. yeni bir bakış açısı, heves, motivasyon, ilham ve niceleri.

okunmayı cok istiyorum, sürekli arkadaşlarımdan kitap önerisi istiyorum ama vaktim yok hiç. gazetelerin köşe yazılarıyla şimdilik idare etmeye çalışıyorum.

benim de uzun zamandır sıkıntı duyduğum bir sorun. amazon'da prime üyeliğim ile can yayınları lacivert klasiklerini bu kısa hikayelerle ivme kazandırmayı düşünüyorum okumalarıma.

çeşitli sebeplerden dolayı istenildiği halde kitap okunamaması durumu.

ocak ayında 13 kitap okuyabilmiş biri olarak şubat ayında henüz tek bir kitabı bile okuyamamış olmam durumu. 3 kitaba başlamış bulunuyorum birbirinden farklı tarzlarda ama tek satır okumaya fırsatım olmuyor.

en büyük etken vakit olmaması.* günler 27 saat olsaydı o zaman 3 saat okumayla geçebilirdi.

okuma alışkanlığı kazanmak isteyenler öykü ve deneme kitaplarını deneyebilirler. sait faik ve sabahattin ali öyküleri çok akıcıdır. tolstoy'un öyküleri de kolay okunur. ahmet haşim, akgün akova, salah bey tarihi, sunay akın denemeleri güzel ve akıcıdır. deneme okudukça insan ne kadar bilgisiz olduğunu görür ve yeni kitapları okuma listesine ekler ve daha çok okuma yapar. romanlardan, seyahatnamelerden, şiirlerden alıntılar okur ve o eserleri de didiklemeye niyetlendirir insanı ve sonu gelmez bir döngüye kapılır. en önemlisi bir kitap sarmadıysa zorlamaya gerek yoktur. tekrar başlanmak üzere kenara kaldırılır ve ilham perileri gelince tekrar başlanır.
ılhamın gelmesini beklemek yerine daha önce sevilerek begenilerek okunan kitapları tekrar okumak da güzel bir yöntemdir. kitapları her okudunuzda yeni şeyler keşfedebilirsiniz

okuyamama problemini son bir yıldır yaşıyorsanız (bkz: ihtiyaç döngüsü)nün karşılanmamasından dolayı olabilir. geştalt'a göre ihtiyaçların farkına varılıp, harekete geçip, temas edip, doyuma ulaşıp, geri çekilme yaşarız. (acıkıktığınızı fark edip, yemek yemek için sipariş verip, yemeğinizi yedikten sonra doyuma ulaşmanız örneğinde olduğu gibi). ancak döngü şu anda bir çoğumuz için tamamlanamıyor; temel ihtiyaçlarımızdan olan güvende olmayı istiyoruz, ancak malum durumdan dolayı burada doyuma ulaşıp, geri çekilmeyi yaşayamadığımız için döngü tamamlanamıyor ve arka planda farkında olmasak da bizi meşgul ediyor. bu durumda, tamamlanmamış döngü kişinin içinde bulunduğu ana odaklanamamasına, enerjisini ve konsantrasyonunu oraya verememesine neden oluyor. bu yüzden bu süreçte kitap okurken bir sayfayı bitirip diğerine geçtiğinizde "az önce ne okudum?" sorusunun cevabını veremiyor olabilirsiniz.

sıkıldığınız yere kadar okuyun. isterse en fazla 3 paragraf olsun. ama yarın bunun 1 sayfa fazlasını yapın. her gün diğerinden sadece 1 paragraf bile olsa fazla okuyun. bugün 2 sayfa yarın 3 sayfa derken kopar gidersiniz. barış özcan'dan izlemiştim. her gün yapacağınız sadece bir ufak adım daha atmak senenin sonuna gelmeden büyük fark yaratır diyordu.

benim sorunuma gelecek olursak bir kitaba başlarsam hele de sararsa sadece yemek ve ihtiyaç molası vererek 48 saat bile okuyabilirim. sayfa sınırım yok. az evvel geceden başladığım eroin güncesini hem de telefondan başlayarak bitirdim. benim sorunum bir işe başladığımda hastanelik olacak olsam yine onun peşini bırakamıyorum. bu da zarar.

farklı şeyler okumayı deneyerek çözebildiğim sorun, farkettim ki artık kurgu ile büyük bir sorunum var. araştırmaya verdim kendimi, okunuyor

her yıl 400 civarı kitap alır, yarısından çoğunu okur ve az okuduğum için suçluluk duyarım. acaba okumayı sevmiyor ya da kötü kitaplara yöneliyor olabilir misiniz?

yaşım ilerledikçe derinleşen, beni vicdan azabının derinliklerine iten durum. aslında pandemi dönemiyle sevdiğim birçok şeyi yapacak motivasyonu kaybettim. ama sanırım en çok engelleyen şey telefon. çalışmaya ya da kitap okumaya başladığımda aklıma bir şey gelip telefona bakmam. eskiden yatmadan kitap okur, her yere kitabımla giderdim. şimdi yatmadan sadece telefona bakıyorum.

sanki kafamızın içinde biri var, 'kitap okuman lazım' diyor.
ya içimden gelmiyorsa?
bu bir görev mi?
yahu kitap, görev olsun diye okunur mu?
içinden gelir, bakayım ne yazmış şurda dersin ve okursun.
birileri sürekli ne yapmamız gerektiğini söylüyor.
problem de burada zaten.
eylem yok, ama emir var.
kitap oku!

t: kitap okumamaktır o.*

mutsuzluktur denebilir. çünkü bırakın okumayı, kitap mutluluktur.

işten gelince maksimum 5 sayfa okuyorum ve uykum geliyor, gündüz çalıştığım zaman oluyor, mutlu muyum bu durumdan, tabii ki değilim.

bir kaç haftadır yapamadığım ve kendime çokça kızdığım eylem.
dönem dönem değişkenlik gösterse de, anladığım kadarıyla kafam çok doluyken okuyamıyorum. gitmiyor.. elime alsam da, bir kaç sayfayı defalarca okuyup anlayamıyorum.

benim makine sahiden kasmaya başladı. acilen boşaltmam lazım..

kafandaki düşüncelerden kurtulmak için okumak istemek ama yine kafandaki düşüncelerle boğuşmaktan okuyamamak tam bir ızdırap.

birkaç kez okuduktan sonra insan gerçekten alışıyor. yani boşuna kitap okuyamıyorum diye kendinizi kandırmayın.

kitabın sana, senin kitaba bakma durumudur. el gitmiyor. nedeni de şu. lanet olası kitaplar artık çok tahmin edilebilir oldu.