otobüsten inerken kapıya sıkışırsam gerginliği

imdb horror 8,5 puanlı gerilim filmi tadında durumdur. bir kez başıma geldi maalesef.

çocukken serviste biri kalmıştı ve elindeki balon sayesinde canı yanmamıştı. her kapıdan inerken keşke elimde balon olsa derim

bu gerginlik yüzünden geçen gün bi teyze ineceği duraktan 2 durak öncesinde kapının önündeki herkesi önünü açmaları için tembihledi.

bir de minibüste daha inmeden hareket ederse de yola düşersem düşüncesi beni hık diye götürecek.
abiciğim ne bu acele?

bende bunun bir de otobüsten inememe korkusu var. sanki bi durak sonra insem öleceğim.

ibb'nin ikarus otobüslerine binmiş nesilde bu gerginliğin kırıntısını bulamazsınız. tokat gibi açılır kapanırdı kapıları.

bir şöfeeeerr şöfeer latifesi olarak çıtas-ças-çıtas-çaş diye otomatik kapıyı açıp açıp kapar mı diye düşünürdüm. çünkü insanımız pek şakacıdır. bir de otobüsten ayağımı burkmadan kafamı yarmadan inebilecek miyim? diye düşünürdüm zira otobüsler hiçbir zaman tamamen durmazlar, seyir halindedirler ve bizden sat komandosu gibi giden araçtan kaldırıma atlamamız istenir.

bu avrupalılar çok salak. giyiyorlar nort feysleri filan dağa mağa gidiyorlar. gel sen türkiye'de otobüs macerası yaşa bakalım. fordlarlar mı, ceplerler mi, acaba inmek istesem insanlar müsaade ederler mi?
tehey.

kararlı kimse kısmaz otobüste
otobüse kisanlar son anda vahiy gelenler
telefondan kafasını kaldirmayanlar
yavaş hareket eden yaşlılar
otobüs durmadan yerinden kalkmayanlardir.
kapılardaki lastik yipranmamissa sıkışanin canı acımaz. çoğu yeni model araçlarda istesenizde kisamazsiniz. kapıdaki sensör buna engel olur, kapi otomatik olarak açılır. araçlarda bulunan durak freni şoför fren yapmasa ya da imdat kolunu cekmese dahi kapı açık iken araci hareket ettirmez ya da araç hareket halinde iken kapı açılmaz. zaman kazanmak için bazı hileler yapılmış ise durak freni devre dışı bırakılır araç hareket halinde iken kapı açılır.

anksiyeteli biri olarak bu gariptir ki bende de var.