özel günlerin anlamsızlığı

şu özel günlerin amacını hiç anlayamam. çocukluğumuzda öğretmenler günü ile hayatımıza giren ve gün geçtikçe çeşitliliğini arttıran, ancak her nasılsa bu özel günlere konu olan her kişi, meslek ve olgunun gün geçtikçe daha değersiz hale gelmesine şahit olduk yıllarca. bence saygı duyulması gereken herkese ve her şeye sürekli saygı duymamız gerektiğinin farkına varmamız lazım. senede bir gün hatırlamanın kime neye faydası var? çok göstermelik geliyor.

saygı duyulan ama saçma günler .

bahane işte insanlar oyalansın bir şeylerle diye.

bana anlamsız günlerdir. nasıl anlamsız olmasın ki, anne değilim, baba değilim, sözlü nişanlı değilim. ulan kedi bile değilim onların bile özel günleri var. onlar bile günlerini kutlayacaklar. böyle yazınca kötü oldum, ulan kedi bile değilim be!

aslında anlamsız değil özel günler, anlamsız olan konfetiler, balonlar, büyük büyük organizasyonlarla kutlama zorunluluğu. benim kadar özel gün hatırlayan, tarih unutmayan başka bir insan bulamazsınız. ilkokul arkadaşımın dedesi ile anneannesinin doğum gününü bile hatırlarım, o kadar takıntılıyım bu konuya. ama bunların kaçını bir organizasyon içinde kutladığımı sorsanız 3 doğum günü, bir yılbaşı, bir sevgililer günü ve iki yıldönümü derim. onların da iki doğum günü haricindekileri bir telefon, bir limonata ya da sade bir yemekle kutladık geçti.

tekrar söylüyorum; anlamsız olan mutlaka büyük bir organizasyonla, devasa maddi hediyelerle kutlamak zorunda hissetmek. kutlama eşiğini düşürünce özel günler anlamlı ve yapılabilir oluyor.

sarhoş olan kafa bayram gününe anlam katamamakta...

e o zaman ınsanlar nasıl zırt pırt hedıye alıp ekonomıye can verecek?

özel günlerin bir anlamı yok. hediye almak için gün bahanelerine sığınmanıza gerekte yok. babalara annelere eş dost akraba kimse artık statüsüne uygun ve ihtiyaç belirliyse hediye alınır verilir. doğum günü bile kutlamıyorum ben.