palyaço sendromu

(bkz: içe kaçan palyaço sendromu)

çaresizlik hissiyatının düzenli bir hayat görüşü haline gelmesiyle birlikte gelişmiş olduğunu düşündüğüm kompleks. bulaşıcı olduğunu da düşünüyorum. öyle sanıyorum ki henüz literatüre geçmemiş bir duygu durum bozukluğu.

acımayın ve içinize kaçan o palyaçoyu pataklaya pataklaya çıkarın. palyaçolar insanların dışında durmalı.

o kadar çok kadın kokusu odaklıyım ki, sırf palyaço yalnızlığı tribi atabilmek için, bu işi yapmayı çok istedim. genelde de sırıtıyorum zaten, yakışırdı aslında. ben her daim, bir kadının hemen oracıkta dayanamayıp vereceği bir şey yapmaya uğraştım.
mesela mc donalds'da çocukların doğumgününde türlü şakalar yapsam, top çevirsem elimde, herkes burnumu sıksa. sonra karşı kaldırıma oturup, "aslında aşırı yalnızım, herkesi güldürüyorum ama için için ağlarım hep madame" desem ve kadın beni oracıkta gömse sertçe. kadınların hüzün tellerini titretmek insanı çok çekiyor. birden bir kadının çıldırması harika bir şey olsa gerek. palyaço hüzünbazlığı çok iş yapar gibime geliyor.