pdr

açılımı psikolojik danışmanlık ve rehberlik olan, üniversitelerin eğitim fakültesinde yer alıp kadro unvanı olarak öğretmen unvanı almayan, okullara psikolojik danışman unvanı ile ataması yapılan, ülkemiz tarafından değeri yeni yeni anlaşılmaya başlanmış bölümdür.

akrabalara asla ne olduğunu anlatamayıp en sonunda öğretmen dediğimiz ama özünde psikolojik danışmanlık ve rehberlik bölümüdür. eğitim dersleri alsak da görev hayatımızda rehberlik kısmı ağır basmaktadır. öğretmenler arasında en rahat görülen meslektir . ancak özünde en zor kısım yatmaktadır. bir matematik öğretmeni gece yastığa başını koyunca matematik yapamayan öğrencisine üzülmez ama bir psikolojik danışman sorununu bildiği bir öğrenciyi aklından çıkaramaz.. lisans eğitimimin ikinci yılında ortaokulda staj yaparken bir öğrencim demişti ' öğretmenim sizle konuşurken keşke annem olsaydınız diyorum' demişti. ( pdrciler bu duruma ne diyorduk buyrun size bir öabt sorusu :)) bir çocuktan bu cümleyi duyan bir öğretmen çoktur elbette. ama bir çocuktan bu cümleyi sadece onu dinlediğinizi hissettirdiğiniz için duyduğunuzu düşününce mesleğiniz gözünüze harika geliyor. iyi ki diyorum...

öğrenciler için çok önemli bir hizmet olmasına rağmen ülkemizde pek değer verilmez.

ben bu işe kalifiyeli insanların alındığını da düşünmüyorum. belki önyargıyla yaklaşıyorum ama okuduğum okullarda gerçekten bana yardımı dokunan bir rehberlik öğretmeni ile karşılaşmadım. (bkz: canım bugün matematikten 150 soru yazıyorum sana)

lisedeki pdrcim hıçkırarak ağlayan arkadaşıma kendi ailevi sıkıntılarını anlatmıştı,her meslek sahibi mesleğini icra edemiyor

ülkemizde sadece rehberlikçi gözüyle bakılan yanlış anlaşılmış meslek.
"psikolojik danışmanlık" yapan kişilerdir. bunu kendi mesleki sınırlamaları içerisinde kendine danışmanlık merkezi açarak ya da okul, kurumsal firma gibi alanlarda da uygulayabilmektedir. tabi kendi seçtiği alana göre yüksek lisans yapması gerekmektedir.
uluslarası alanda "counseling" dediğimiz olgu psikoloji dalının yüksek lisans bölümüdür. eğer mavi diploması olan bir okuldan mezunsanız ülkemiz dışında rahatlıkla danışmanlık yapabilirsiniz. bizim ülkemizde bu durum anlaşılamıyor. bir oda bir meslek yasası olmadığı içinde bu böyle biliniyor. tabi ki bir klinik psikolog değildir.


yıldız kuzgun vakti zamanında psikolojik danışmanlıkta etik ve hukuk adlı kitabı çıkarmış oradan güzelce inceleyebilirsiniz.

beyin hücreleri zarar görmüş olanlar önyargıyla yaklaşmadıklarını ifade ettikleri önyargılarını pdr değil psikiyatri yoluyla tedavi ettirebilirler, hala tedavileri mümkün iken.
geçmişte felsefe grubunun yerimize atandığını ve siksen felsefeci olduklarını söylememeleri sebebiyle kalitesiz kişiler, işin erbabı olmayanlar maalesef bu kadrolarda hala görev yapıyor.
defolun gidin sizi lanet olası felsefeciler. sol ayakkabımı atsam felsefe- sosyoloji bölümlerine girer ama siz ortada pdr'ciyim diye dolaşıyorsunuz. neyse ki yeni nesil kadrolar tamamen pdr mezunları ile dolu.
ben de 2010 yılında atananlardan biriyim.

türkiye'de standart bir eğitime sahip olmayan disiplinlerden biri.

bazı okullarda süpervizyon yok mesela. süpervizyonu yüksek lisansla tamamlamak zorunda kalıyorlar. bazı okullarda ise inanılmaz güzel bir teorik anlatım varken bazı okullarda çöp diyebileceğiniz bir teori anlayışı var. bazı okullarda psikoloji yok mesela, rehberlik öğretiyorlar sadece. siz okula başlıyorsunuz ve p,d,r harflerinden birini öğrenip çıkıyorsunuz. yok, bir standartı yok. ülkede eğitim de yok zaten önemli değil.

bir de bu bölümün en iyi hocaları hacettepe'den çıkmış zamanında. öyle bir söylenti vardı.

psikolojik danışmanlık ve rehberlik bölümünün kısaltılmış halidir. çalışma alanı olarak pek çok kurum ya da danışma merkezinde psikolojik danışmanlık da yapabilirsiniz yine özel ya da devlet okullarında rehber öğretmen ve psikolojik danışman olarak da mesleğinizi icra edebilirsiniz. tamamen vicdani bir meslek olduğunu söyleyebilirim. özellikle okullarda çalışanlar için bilinen yanlış bir algı var rehber öğretmenler yatıyor şeklinde. aslında rehber öğretmenler yatmıyor rehber öğretmenlerin işleri daha çok evrak işi ya da bireysel görüşme olduğu için sınıflarda onları daha az görürsünüz. odasında o kadar çok evrak işi yapar ki haberiniz bile olmaz. ya da bireysel görüşme yaparken üçüncü bir kişi olarak orada olamayacağınız için böyle hissediyor olabilirsiniz .ama tabii ki yatanı da vardır her meslek grubunda olduğu gibi bu noktada da birkaç kişiden yola çıkarak tüm meslek grubuna bir etiket yapıştıramayız.

okulda çalışmanın çok zorlayıcı yanları da var çünkü okulda çıkan neredeyse bütün sorunlar muhakkak rehber öğretmene gelir. rehber öğretmen bu kısımda sorunu ilgilendiren tüm paydaşları dinlemekle yükümlüdür. sonrasında ise rehber öğretmen bu paydaşlar arasındaki iletişimi sağlar ve çözüme ulaşabilmeleri için onlara bir rehberlik sunar. buradaki paydaşlar veli öğrenci ve öğretmendir. iş birliğini açık paydaşlarınız yoksa o zaman işte çırpınıp durursunuz. bunların hepsi çok yıpratıcı süreçler. çünkü zaten kendi kişisel gündemimiz oldukça yoğunken başka insanların kişisel gündemine hakim olmak kolay değil. ayrıca bugün mesaim bitti eve gidiyorum diye bir durum olmuyor çünkü gelen öğrenci ya da velinin anlattıkları kafanızda dönüp duruyor çoğu zaman. ve yapılan iş oldukça soyut tek bir doğru da yok üstelik. her öğrenci ya da her danışana özgü yaklaşım sağlamak gerçekten çok zorlayıcı olabiliyor. sonrasında acaba doğru davrandım mı doğru yönlendirebildim mi şeklinde sizi sonsuz bir soru havuzunun içerisine atıyor. 

diyeceksiniz “seçmeselermiş, okumasalarmış bu işi yapmak görevleri.” gibi cümleler söyleyebilirsiniz. elbette her mesleğin zorlayıcı kısımları var sadece bunlardan biraz bahsetmek istedim.