pişmiş kelle

bir çok mizah ustası yetiştiren mizah dergisi'dir.

sırıtan insanlar için yapılan benzetme.

soyulan derinin altındaki et tabakasının, pişirildikten sonra özellikle ağız ve dişlerin çenenin formuyla birlikte ön plana çıkarak, mutlu ve sürekli gülen bir yüz ifadesini alması neticesinde ortaya çıkan benzetme.

sırıtmaktadır.

osmanlı zamanında bir idam şekli olan kafa kesip kesilen kafayı hemen ateşe atarak kişinin daha fazla acı çekmesini sağlayan bir işkence çeşidi ardından çıkan deyim.

ateşe atılan kafanın içindeki kanda, ısının etkisiyle hızla çözünen oksijen beyne hücum ederek kafası kesilerek idam edilen kişinin bilincinin bir müddet daha açık kalmasını sağlardı. bu sürede kafanın önünde vücut parçalara ayrılırdı.

eski avrupa yazınında bu işkence metoduna dair çokca örnek vardır.