pistantrofobi

güven korkusudur, yediği kazığı sindiremeyen bireyler herkesten aynını yada türevlerinin geleceğini bekler.

geçmişte yaşanılan hayalkırıklıkları ve kötü tecrübelerden dolayı insanlara karşı güven duymaktan korkmak olarak tanımlanır. yaşanan kötü tecrübeler güven duygusundan baskın çıkıyor ve sonuç olarak birbirine güvensiz insanlar meydana geliyor. bu da yalnızlaşmaya neden oluyor.

insanlara sabrınızın gücünün yettiği yere kadar güvenmeliyiz. ya da o sabra hiç girişmeden, ön yargı ile yaklaşırız. tercih meselesi.

pistantrofobi

kişinin geçmişte yaşadığı kötü ve üzücü ilişkilerden dolayı artık yeni ilişkilere başlamaktan korkması, güvensizlik duyması olarak bilinen psikolojik bir durumdur.
pistantrofobi yalnızlığa giden uzun bir yoldur. kimseye güvenemeyen kişi sonunda yalnız kalır.



buradan

geçmişi gömmeden huzur duyulamaz

huzur duyulmadan mutlu olunamaz

ölenle ölünmez ama kalanlarla da yaşanmıyor ki...

pistantrofobi, psikolojide kullanılan bir kavramdır ve insanların geçmişte yaşadıkları hayal kırıklıkları, aldatılma, ihanete uğrama ya da güvensizlik deneyimleri yüzünden yeniden güvenmekten korkmaları anlamına gelir.

yani pistantrofobisi olan biri, yeni bir ilişkiye başlamaktan ya da insanlara samimi şekilde yaklaşmaktan çekinebilir.

bu durum aşırı kuşku ve beni yine yarı yolda bırakırlar düşüncesi, yakın ilişki kurmaktan kaçınma, kalıcı güvensizlik hissi.

karşısındaki kişiye fırsat tanımadan, zaten güvenilmezdir algısı gibi davranışlarla kendini gösterebilir.

psikolojik literatürde resmi bir tanı değil, daha çok popüler psikoloji terimlerinden biridir. ama kökeninde travmatik deneyimlerin oluşturduğu güven sorunları yatar.

yahu kısaca ve kibarcası "ıncınmiş" vatandaş hali ürkekliği işte.. geçici olanı neyse de, kalıcılık göstermesi düzenli tıbbi destek gerektirir..