platon'un devlet kitabının aslında o kadar da yüce bir kitap olmaması

çocukluğumdan beri abartılmış bahsini duyduğum kitabı şu sıralar okuyorum. okumaya başlamadan önce kitabı anlamazsam kendimi geliştirip tekrar okurum diye düşündüm xd okudum ve oha o da ne bu kitap normalmiş dedim. kitaptaki ideal devlet fikirlerinin o kadar da muhteşem olmadığını, cümlelerin karmaşık olmasını bi yana bırakalım anlamamız için iki üç kere açıklandığını gördüm ve mâlum durumdan ötürü siyasi içeriklere sık sık maruz kalan 16 yaşındaki kardeşimin de kitabı anlayacağını düşündüm. yanlış mı düşündüm sevgili yazarlar?

biraz yanılan yazar arkadaşımızın iddiasıdır. yaklaşık 2500 yıl önce yazılmış bir kitabı bugünün entellektüel seviyesiyle kıyas ederseniz yanılırsınız. tıp biliminin babası olan hipokrat muhtemelen bugün yaşayan bir çıkıkçıdan daha az bir bilgiye sahipti, peki bu durum hipokrat’ı bu çıkıkçıdan daha mı değersiz hale getirir? devlet kitabı dönemin seviyesine göre epey yaratıcı ve iddialı bir kitaptır. aslına bakılırsa kitapta işlenen fikirler bugün için bile hala aykırıdır. kitabı okuyan arkadaşlar ne demek istediğimi anlamıştır.

yazıldığı dönem için öyledir kesinlikle

öncelikle daha karmaşık ve anlaşılmaz olması kitabı daha anlamlı ya da önemli yapmaz.
bugün bile toplumun bütünlüğündeki önemli rolleri-olayları maharetle açıklar ki bu kitabın milattan önce 4. yy da yazıldığı göz önünde bulundurulursa verdiği fikirlerle tarihe de yön verdiğini söylemek bile abartı olmaz.

aksine milliyetçilik, zorunlu eğitim ve aşı konularında adam bildiğin racon kesmiştir.

bir kitabı zaten sadece en iyisini öğreneceğim amacıyla okumazsınız, bir kitap sayesinde bir dönem ya da olgu hakkında fikir sahibi olursunuz. daha okumadım ancak platon gerek dönemine gerek dünya tarihine damga vurmuş bir isim olduğundan dönemini anlamak için pekala önemli bir okuma olacaktır. sizden yüzyıllar bin yıllar önce yaşamış bir felsefecinin zaten güncel kalmasını ya da dilinin yalın olmasını çok beklememeliyiz. ha mesela marcus aurelius yazımıyla beni kendine hayran bıraktırmış bir imparatordur ki okurken sanki günümüzden bir parçaymış gibi geliyor. bunun sebebi ne diye soracak olursanız insanın hep insan kalan, değişmeyen ve evrensel bir tarafı var. yüce kitap zaten çok abartılı bir tanım çünkü yüceliğin tanımı nedir? iskenderiyede ya da bağdat kütüphanesinde yanan ve bir şekilde günümüze gelmemiş kitapların değerini bilmeden bir kitabı başka bir kitapla kıyaslayabilir miyiz? ya da bir kitabı herhangi bir kitapla kıyaslayabilir misiniz? klasik eserleri ve edebi eserleri okumanın önemi dilinin sadeliğinde ya da kompleksliğinde değildir. mühim olan bir eserin size bir şeyler katabilmesi, öğretebilmesi ve gösterebilmesidir. yani platon'u okurken siz o dönemi düşünmeden, sorgulamadan okursanız size çok bir şey elbette katmayacaktır. her kitap tabii ki popüler kültürün eline düşünce gereksizce anlamlar yüklenebiliyor ama kaliteli okumak esas hedefimiz olmalı diye düşünüyorum. (gece gece bu kadar ciddileşebildim ya haydi bakalım hayırlısı) *

yüceliği tartışılır ama hakkını yememek gerekir.

bazı eserler kendinden önce benzer örnekleri olmadığı için değerlidir örneğin andy warhol'un ''the shot marilyns'' isimli eseri buna örnektir. şu an pek bir şey ifade etmeyebilir ama 1964 yılında pop art diye bir şey yokken bunu yapması eseri köşe taşı haline getirir
benzer şekilde ''devlet'' de kendi alanında köşe taşı eserlerden biridir.

herkes kendi kabınca dolduruyor kuyudan.