popüler olan şeyleri sevememek

kendi adıma, sırf popüler diye, sevmek sevmemek gibi bir önyargım yok. ancak, popüler olana karşı özel bir ilgi, duyarlık, arayış içinde de değilim. ( doğru olanın da böyle olduğunu düşünüyorum.)

hiç sevmem. bu insan biraz absürt olabilir, her şeyin tersine ve dikine gider, ruhu bununla beslenir.

bir yazarımızın iddia ettiğinin aksine dehb / dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ile hiç de alakası olmayan durumdur.

illa psikolojik bir rahatsızlığa bağlayacaksak narsisistik kişilik bozukluğu eğilimleri ile alakalıdır diyebiliriz.

tüm dünyaca kabul gören dsm-5 tanı kitabındaki özsever yani narsisistik kişilik bozukluğu tanı kriterleri üzerinden gidicem.



bu üstünlük ve farklılık inancı çoğu zaman popüler olandan kendini uzak tutmaya sebep olur diyebiliriz. zira popüler olan "sıradan" insanların sevdiği şeydir. narsist bireyimiz yüce ve ulu olduğu için herkesin sevdiği şeyi sevemez.



beğenilme ve dikkat çekme ihtiyacı bu kişilik bozukluğunun temeli gibi bir şey zaten. popüler olan, çok sevilen bir şeyi sevmediğinizi söylemek de çoğu zaman ilgiye sebebiyet verir. bu kişilikler reklamın iyisi kötüsü yoktur. mantığıyla paralel olarak ilginin iyisi kötüsü yoktur. mantığıyla hareket eder, zaten biri ona kötü bir şey diyorsa asla onun suçu değildir, kötü şeyler diyen kişi problemlidir.

diğer kriterlerle de ilişkilendirilebilir yanlar vardır ama bu ikisi yeterlidir diye düşünüyorum.

peki başka psikolojik olgularla da ilişkilendirebilir miyiz popüler olanı sevmemeyi? tabii ki.

psikolojik reaktans kuramı ile baya ilişkilendirebiliriz mesela. psikolojik reaktans kuramına göre kişi özgürlüğünün kısıtlandığını hissettiğinde karşıt bir tutum geliştirir. bahsettiğimiz konuda özgürlüğün kısıtlanması sosyal medyada ve çevredeki herkesin popüler olanı dayatmasından doğar ki bu da bireyde reaktans yaratabilir. doğaldır bence. bir problem falan olduğunu düşünmüyorum bunun.

psikolojik değil de sosyolojik olarak kültürel elitizm olgusundan da bahsetmek gerek burada diye düşünüyorum. adından da anlaşılacağı üzere popüler olanı sevmeyip kendince daha üstün gördükleri varyasyonlarına yönelerek, popüler olanı küçük görerek yaratılan bir elitizm. bunu sinemada çok görüyoruz bence. abiğğğ nuri bilge ceylan falan yağğğ diyen ekseriyetle cihangir solcusu olan arkadaşlardan bahsediyorum.

kişisel görüşüm bir şeyi sırf popüler diye sevmemek bir şeyi sırf popüler diye sevmekle aynı şeydir. bireyin eleştirel düşünce yetisini azaltacağından iki durumu da hoş karşılamamakla beraber kendimi sıyırtmaya çalıştığım durumdur.

en abartılmış ve bilineni (bkz: oreo). adamlar mayonezini bile yaptılar ki yuh artık dedirtti.

eti nero ve torku premio bunu tokat manyağı yapar.

çakma dehb li element uydurmuş gene.

lan insanda biraz yüz olur diyeceğim de tarikatçı da onur gurur ne arar aklıma geliyor.

popüler olan şeylerin büyüsü ve gizemi kalmıyor. herkesleşmek istemeyebilir insan ki ben de hiç sevmem.