resmi nikahsız yaşamak

bir kadın için mecburiyet olmadığı sürece gayet doğal olan yaşam tarzı.
atılan bir imzanın, malın mülkünmüş hissiyatını vermesini anlamlandıramıyorum.

bekardir.

resmi nikahsız yaşayan kişiler dışında kimseyi ilgilendirmeyen durumdur.

valla uzun zamandır resmi nikahsız yaşıyorum zorlukları var mı evet var ama resmi nikahlı daha da zor oluyo o yüzden ben de karar verdim resmi nikah yapmıyorum zaten belediyeden tek başıma gün almaya gitsem vermezler daha da kötüsü yanlış anlaşılabilir ne olursa olsun bi yastıkta kocayacağım tabi tahmin ettiğiniz şey eksik aynen kardeşim yastık eksik aynen aras kargo..

zina diyenleri anlamıyorum. bu ülkede herkes müslüman değil.

hindistan gezisinde hundizm dininden etkilendikten sonra izmir foça'da işe başlayıp kendime bir ev tuttum. ailem trabzon'da tarımla uğraşıyordu. mor saçlı olduğum için aile evinde oturmayacağımı anladılar. beni kendi halime bıraktılar. ben de onlara layık bir evlat olarak iş bulup ev tutmuştum. sokakta yatamazdım.

eski foça denilen tarihi bölgede yer alan ünlü bir cafede çalışıyordum. o zamanlar 23 yaşında dişiliğimin zirvesindeydim. cafede benimle beraber çalışan 2 erkek ve 1 kız daha vardı. erkeklerden özellikle 21 yaşında olan uzun boylu sarışın delikanlı dikkatimi çekiyordu. yaşı benden küçük olsa da ondan etkilenmiştim. oldukça utangaç davranıyordu. adımı ben atmalıydım.

bir gece cafeyi kapatırken onu evime davet ettim. özele girmemek için bu kısımları hızlı geçiyorum. sabah olmuştu. aynı yatakta uyanıp aynı işyerine gitmiştik. bu olayın bağımlısı olduk. resmen resmi nikahsız yaşıyorduk. hinduizm dinine mensup olduğum için dini nikah da zaten olamazdı. 2 yıl kadar böyle bir yaşantıdan sonra partnerim ailesiyle bulgaristan'a taşındı. ben ise yeni nikahsız ufuklara yelken açmaya çalışıyorum.

bana düşmez bilmiyorum ama özellikle bir güvencesi yoksa kadınların bu durumu kabul etmemesi gerektiğini düşünüyorum. karşısındaki erkek ondan sıkıldığı zaman hiçbir hak talep edemeyen ortada kalan o kadar çok kadın gördüm ki. ya da eğer kabul edecekse mutlaka çalışmalı, o adam hayatından çıktığı zaman kimseye muhtaç olmadan yaşayabilirsin diye.

nikah olmaması sebebiyle olur ki iki taraf ayrılmaya karar verirse bunun için mahkeme kararına ihtiyacı olmaz, bu şekilde de böyle şeylerle uğraşmamış olur. bana göre gayet de yapılasıdır. dilediğiniz kadar insanla olabilirsiniz. gerek siz, gerek partneriniz, sevgiliniz, artık nasıl anlamlandırırsanız.

(bkz: birlikte yaşamak)

çok başınız ağrır, özellikle kadın kişisinin.

erkek için pek sorun olmasa da kadın için çok sorunlara gebedir.
bu sorunlar şehir ve semt olarak değişebilir.
buna oturduğunuz bina, ev sahibi veya komşu bile karışabilir.
mesela bir avrupa ülkesinde olsaydınız sorun olmazdı.
buradasınız basın resmi nikahı nedir yani sizi sevginizden ayrı koyan.

süt için inek beslemek istemeyen bir zihniyete sahip kişilerin kullandığı yol.

sizin resmi nikahlı ya da değil olmanızı komşunuz nereden biliyor ya?
sorarlarsa gittik evlendik, seni de çağırmadık.
oldu bitti*

herkes nasıl isterse yasar ona bir sey demem ;tercih meselesi
ben birini sevip birlikte yasamak istersem o imzayi atmadan birlikte yasamam .
birlikte yasamak istemedigimde de alir cantami cikarim baska bir istegim olmaz.

birbirlerine hem tutku ile hem de saygı ile bakan çiftin yapabileceği hede.

yaşandı, yaşanır, yaşanabilir. elalem ne der, elalemden banane. güzel de oluyor yani.

yaşamakta sorun yoktur fakat nasıl yaşadığınızda sorun olabilir. insan toplumca var olan bir varlıktır ve eğer toplumuna uymayacaksa onun içinde bulunmasının ne anlamı kalır. tabii ki zeki varlıklarız, tabii ki istemediğimiz şeyleri yapmak zorunda değiliz ama siz insanlara bir adım gitmeden insanların size koşmasını beklemeyin o zaman.

kendi fikrimce bu fikir doğru fikir değil ama bu demek değil ki böyle yaşayanları gidip ne yapıyorsunuz diyeceğim. ben asla öyle biri olamam zaten insan eğer aklı başındaysa elinden geldikçe başkasının işine karışmaz. neyse bu konunun içinde dolanmak labirentte dolanmak gibi çıkışı yok. size kolay gelsin.

nikahsiz birlikte yasayanlarin beyni yok. ozellikle kadinlar icin gecerli bu durum.

yukarida bir yazar cok guzel soylemis,

evlilik kadinin haklarini korur.

bize gelmez, bize ters, bize uymaz dediğimiz şeyler başkalarına göre uygun ve doğru olabilir. bizi ilgilendiren bir şey yoktur.

haa bize düşen nedir?
bize, kültür ve ahlaki yapımıza uygun olmayan bir yaşam tarzını kendimize ve çevremizdeki insanlara yasaklayabiliriz. yani bacımız, biraderimiz, kızımız oğlumuzun bu şekilde yaşamalarına müsade etmeyebiliriz en fazla.. bizim yaşam tarzımıza ters bi hayatı tercih eden çıkarsa da hayatımızdan söker atarız, görüşmeyiz olur biter. defterden sileriz. buna hakkımız olabilir düşüncesindeyim..
ama gelip de milleti ayıplamak, eleştirmek, kınamak, onlar hakkında negatif yorumlar yapmak boş iş...