ruhsal büyüme

eski benlikten dağlar kadar uzak olma durumu. ne kadar değiştiğine inanamama hâli.
bir şeyleri artık inkâr değil, kabul etme safhâsı.
kibirin yerini bilginin alması.

bi zaman sonra kaygının endişenin nefretin anlamsızlığını fark edersiniz. idrak edip icraata geçirmek zordur ama her olgunlul seviyesi negatifi ve olumsuzu idrak ile başlar. diye düşünüyorum. mesela yalnızlık sizi üzse bile kendi kendinize verimli ve iyi gelmeyi bulmalısınız. sizi üzen, samimiyetinden şüphe ettiğiniz insanlardansa, tek olmak daha mantıklı bir hal almaya başlar düşündükçe. olan bitenler, kavgalar barışlar etrafınızda devam eder ama siz bunun saçmalığını görür ve kendi hayatınızda da bundan uzaklaşırsınız. ruhsal büyüme bu bence. sinirliyken derin bir nefes alıp oturmak kimseyle konuşmamak. insanlara sürekli teşekkür edebilmeyi bir hata da özür dilemeyi aşırı kolay ama sürekli dendiği için de etkisiz değil aksine dile pelesenk olduğu kadar artık hataları da yapmacak bir hale gelmeyi şiâr edinmeliyiz. :)
herkese hayallerindeki gibi umutsuz değil, umutlu, huzursuz değil, mutlu bir ruhsal olgunluk dilerim.

vay haktan abim hoşgeldin, seni çok seviyoruz abi..

her geçen gün, düne göre olduğunu düşündüğümüz fakat her yarında yine düne üzüldüğümüz sanı.
sanı, evet. her zaman güvenme isteğiniz olacak ve her seferinde boşa çıkacak.

olgunlasmaktir.