sabah sabah kavga eden kediler

ekmek almaya giderken gördüğüm olay. koca mahallede bir sarı azman var gelene racon giden racon kesiyor. hayır hepinize yetcek mama, yemek de var. kız mevzusu galiba. ne zaman görsem olayın yakınında dişi tekir var. değmez yavrularım. bir dişi için etmeyin. pist. dağılın l*n.

yer paylaşımı kavgasıdır. bunların bir üst versiyonu arazi yüzünden birbirini vuran ailelerdir.

demekki onlar sabah hayvanı değiller, sabah terslerinden kalkıyorlar.

tatlı tatlı başlayıp canavara dönüşen canlılar.

özellikle yaz günleri bunların böyle tatlı, bebeksi söylenmeleri geliyor açık pencereden:
"muuu"
"mauuuw"
"mammaauw"

"oyy yerim senin avzını!" derken tam, kıyamet kopuveriyor:

"caaaavv"

benim öpmeye kıyamadığım o tatlı suratlarını tırmalıyor, yara bere içinde bırakıyor manyaklar.

bizim burada bir tane beyaz var. resmen dövüş horozu! gelene gidene dalıyor eşek sıpası! sonra karşılaşıyoruz sokakta, her yeri yara içinde. yürüyüşü de maşallah külhanbeyi... bir omuza atılmış ceketi eksik.

sevimli oldukları kadar komik yaratıklar kediler. bence dünyaya bizi trollemek için gelmişler.

sabah sabah karnını doyuran kuşları görmeyi yeğlerim onlara.
başlığı açan yazar kesinlikle ankara'da yaşıyor olamaz.
ankara'da 100 tane sokak kedisi yoktur bence.
sebebi malum.
açık yazayım, sokakta her boyda köpek görmekten kediye hasret kaldım.
ne köpek aşkı varmış ankara insanında.
bana bile bulaşmak üzere.
bir zararlarını da görmedim ama araba eziyor onları üzülüyorum.
arabaya ne havlarsın kuçucum.

kavga değildir o*