sanatçıların öldükten sonra değerinin bilinmesi

mark twain’in “sağ mı ölü mü” adlı öyküsü gerçeğin ironize edilerek etkili bir şekilde anlatılmasına güzel örnektir. twain bu öyküsünde, “sanatçıların öldükten sonra kıymete bindikleri” gerçeğini keyifli bir anlatımla ironize eder. dört yoksul ressam bu gerçekten hareketle şu karara varırlar: kura çekeceğiz ve kurada çıkan biri ölecek. daha sonra bu “ölü ressam” nasıl olsa meşhur olacak ve tabloları pahalı satılacaktır. böylece ressamlar yoksulluktan kurtulacaktır. bu öykü gülünçlüğün ardında dokunaklı bir gerçeği ve dozunda bir yergiyi barındırır. insanların gerçek sanata değil, başka şeylere (magazinel olaylar vb.) ilgi gösterdikleri gerçeği inceden inceye eleştirilir. twain burada da sürü ahlakını ve yaşanan sanat ortamını örnek bir olayla alaya alır ve gülünçlüğünü ortaya çıkarır.