şarap aşığı insan

şah damarını kesse kan yerine şarap akacaktır. ayrıca romantik olabilir, filmlerde öyle gösteriliyor.

iyi şarap tüm dünyaya değer,
ağzında mis gibi üzüm kokusu ve tadı kalmalı.. koruk üzümden daha fazla ağzını burmamlı, calkalinca incecik köpük yapmalı, berrak tonlu ışığı kırmalı vb vb...
canım çekti..

(bkz: ben)
sırf güzel şarap içmek için bozcaada'ya 500 km yol gidiyorum.

“quien sabe degustar no bebe demasiado vino, pero disfruta sus suaves secretos” demiş sevgili salvador dalí
şimdi şarap içiyorum ve sanırım hep içeceğim...

kekremsi tadı hoş, içimi rahat.kararında içersen üzmüyor,sarhoş etmiyor ama mutlusun daha ne olsun.şarap aşkımın temeli sağlığa faydalı olması münasebetiyle değil tabiki… divan edebiyatı şairleri gibi simgeleştirip övgü dolu mısralarla kaleme dökemem ama hayyamın rubailerinden,mehmet güreli tarafından derlenen, cem adrian tarafından yeniden yorumlanan “kimse bilmez” şarkısı ile kendimle başbaşayken bu aşkın tadına varabilirim.
"bulut geçti, gözyaşları kaldı çimende gül rengi şarap içilmez mi böyle günde?
bu yıldızlı gökler ne zaman başladı dönmeye kimse bilmez, kimse bilmez"

şaraptan başka içkiler deneyip,on'da karar kılmış kişidir.

siz yine de çok aşık olmayın herhangi bir şeye.
bu bir hatırlatmadır.

ertesi gün kafası şarap kadar berbat bir içki yok bence, o yüzden kararlarını ve zevklerini gözden geçirmesi gereken insandır.

ben şarap içtiğimde; ortam ne olursa olsun kafayı bulamıyor ve üstüne ya daha sert bişiler içiyorum ya da 5-6 bira ile cila yapıyorum. ertesi günbu karıştırma durumu ayrı bir öpüyor bünyeyi tabi. bundan 8-9 sene önce üniversite öğrencisi fakir tiplerken köpek öldüren şarap ile kırmızı tuborgu aynı kadehte karıştırır içerdik. bu karışımın adı da fakir/çingene viskisi idi. arkada arabesk, müslüm baba falan çalarken ne güzel giderdi beah.
(bkz: maddeninhicmi) reyiz hatırlar mı bilmem o günleri.

şarabın ilk yudumuya aromasını, üzümün cinsini, bölgesini falan anlayan insanlar var ya hani... birader siz nasıl yapıyorsunuz bu işi? saygı duyarım...