save ralph

stop motion olarak çekilen, ralph adında bir kobay tavşanın günlük yaşamını ele alan müthiş bir kısa film. üzerinde deney yapılan hayvanların hayatını bir de deney tavşanı ralph'in gözünden görün.kozmetik sektörünün nasıl canavarlaştığını, bilim sayesinde ürettikleri ürünlerin nasıl da etikten uzak olduğunu bir de siz fark edin.
daha bilinçli bir tüketici olmak için, herkesin 5 dakikasını verip izlemesi gerekir bu kısa filmi.
videoyu izlerken insan olmaktan bir daha (bir daha diyorum çünkü yapmadığımız kötülük kalmadı) nefret ettim. bu hayatta bu kadar kötü olduğumuz için tüm hayvanlardan özür diliyorum.
izlemek için link
peki ne mi yapmalı?

bugun benim de rastlanti sonucu izledigim, "cruelty free" yani zulum deneyi 'ne dikkat cekmis kisa bir filmdir. bu deney ozellikle ilac ve kozmetik sanayilerinde yapilir, deneylerde filmdeki gibi de denek olarak tavsanlar tercih edilir. (tavsan cildi insan cildine en yakin cilt dokusuna sahip hayvandir, bilhassa kulaklarinin ic dokusu). ama son donemlerde olusan farkindalik ve yogun tepkilerden oturu kozmetik sirketleri yavas yavas bu deneyleri sonlandirip cruelty free markalar halini almaktadir. kullanilan kozmetik markalarinda asagidaki sembollerden birinin kullanilmasi, "cruelty free" oldugunun gostergesidir. ek olarak bu deneyin veganlikla hic bir alakasi yoktur. veganlik hayvansal hic bir urunun besin olarak tuketilmemesidir, bu bambaska bir konudur...

duygusal ve acı bir gerçeği yüzümüze tekrar tekrar vuruyor ancak hayvansal deneylerle meşhur markaları kullanan sosyal medya fenomenlerinin bu filmi paylaşmasını sadece duyar ve ilgi için paylaştığını düşündüğüm filmdir. insanoğlu bugün acır iki gün sonra unutur.

çok beğendiğim kısa film, gerçekleri hatırlatmış ve sorumluluk almanın gerekliliğini yüzümüze vurmuş.
hadi ben de bu vesiyeyle iki kelam edeyim. belki gerçekten sorumluluk almak isteyen birileri olur ve bu entry bir işe yarar.
efendim, öncelikle sadece ralph'in dokunaklı ve son derece gerçek hikayesinden etkilenmek yetmez. onun için ve başka canlılar için sorumluluk almamız, bu hissettiğimiz duyguyu samimi kılar diye düşünüyorum. peki ne yapmalı? en başta başka canlıların sömürülmesi ve acısıyla kendimizi beslemeyi bırakmamız gerekmekte. (bkz: politik vejetaryenlik)(bkz: veganizm)
açık, samimi, etik olana yönelmeliyiz. türümüz, bu yüzyıldaki gelişkinliğinde hayvansal protein olmaksızın, (cinay)et olmaksızın sağlıklı kalabilecek ve bitkisel proteinle beslenerek sağlıklı yaşayabilecek gelişkinlikteyken sırf tadını seviyoruz diye, alışkanlık diye bu zulmü sürdürmemeliyiz.
bunun yanında evet hayvan deneyi kozmetik ve temizlik ürünlerinin karanlık yüzünü içeriyor. ralph bunun bir görünmesi sadece. inanın bu zulmü sürdürmeyen onlarca firma ve ürün var. öyle ulaşılmaz falan da değil bu ürünler.
hayatımdan başka canlıları yemeyi çıkaralı 4 yıl oldu benim, deneyli ürünleri de uzun zamandır kullanmıyorum.
arkadaşlarımla buluşmak için özenle hazırlandığımda yüzüme sürdüğüm şeyin, başka bir canlının ızdırabı olmadığını bilmek inanın harika bir his. ya da temizlik yaptığımda evimi temizleyen ürünlerin acı, zulüm ve kanla üretilmediğini bilmek insana çok daha temiz hissettiriyor.
bu işler biraz farkındalık meselesi insan bir kere fark edince, bu bir kere bu yola girince artık geri dönemiyor, bir kere tabağın ardına bakınca artık önündeki nesneleşmiş şeyin ne olduğu gerçeğinden kaçmıyor insan.
ama dedim ya bunun müthiş bir vicdani rahatlığı var...
eğer ralph'i kurtarmak için sorumluluk almak isteseniz bana mesaj atabilirsiniz. metin önerileri, vegan/deneysiz markalar, besin takviyeleri, yemek tarifleri her konuda yardımcı olmaya hazırım ben. tek bir insan daha en ufak bir adım atsa dünya daha az korkunç bir yer haline gelecek inanın.

kozmetik sektörü üzerinden hayvanlara yapılan eziyeti eleştiren kısa film..
herkes gibi ben de çok etkilendim. ama bence yeterli değil..
sadece kozmetik sektörü eleştirilmiş. peki ya diğer sektörler? hayvanlar üzerinde testi bir tek bu sektör mü yapıyor? bence değil. kozmetik kadar hayvanlar üzerinden test yapan diğer sektörler de eleştirilirse daha fazla farkındalık yaratılabilir.
bu konuda çok daha uzun yolumuz var sanırım ama en azından bir başlangıç yapıldı..