seçme öyküler (sabahattin ali)

bir sabahattin ali kitabıdır.

sabahattin ali öykücülüğü bambaşka bir şeydir. yazdıklarının etkisi sayfayı çevirip bıraktığınızda geçmez. öykü bitti, hadi yenisine başlayayım diyemezsiniz. yeni öyküye geçmek için önce bir öncekini sindirilmek, öykünün etkisinden çıkmak gerekir.

sabahattin ali’nin en bilinen öykülerinden olan değirmen ve ona çok benzer iki hikaye bir aşk masalı ve hasanboğuldu yazarın aşkı ve sevdayı bir fedakarlık olarak gördüğünü anlatıyor.

sanki inadına yazdığı bahtiyar köpek ise eğlenceli, neşeli bir öykü gibi görünse de sona doğru o da sabahattin ali tarzına dönüş yapıyor. böyle öyküler yazmasının neden mümkün olmadığını da anlatıyor yazar.

hanende melek, pazarcı ve millet yutmuyor ise birer çöküş hikayesi. hem toplumsal bir çöküşe hem de ekonomik ve sosyal açıdan bireylerin çöküşüne işaret ediyor üç öykü de.

ama ayran. o bambaşka. türk edebiyatında yazılmış en iyi on öyküden biridir benim için. her okuduğumda içimde bir şeyler kırılır. gözlerim dolar. muhteşemdir. sabahattin ali sadece saf, basit ve sıradan bir gerçeği öyle bir şekilde anlatır ki etkisinden kurtulmak mümkün olmaz.

sabahattin ali'nin en bilinen hikayelerinden oluşan minik bir öykü kitabı. everest yayınlarının açık hava serisinden çıkmış. daha önce okumadığım meşhur değirmen hikayesini bu kitapta okudum. değirmen gerçekten etkileyici bir hikayeydi. yazılış tarzı da hikayenin olay örgüsü de güzeldi. atmaca'nın ne yapacağını önceden kestiremedim ben ama normalde tahmin edilebilir bir şeydi. insanların başka insanlar için böyle şeyler yapmasını mantığım ne kadar saçma bulsa da kalbim bu aşk karşısında eriyor. okumayan vardır diye ayrıntı vermeden yorum yapmaya çalıştım...

benim için kalıcı olan diğer bir hikaye ise millet yutmuyor oldu. aslında neden bu kadar aklımda kaldı bilmiyorum. kısa ama çarpıcı oluşundan sanırım. bir de o adamın çaresizliğini hissettim resmen? yapılan iş ahlaksız bir yerden yapılıyor diye özel sektörde çalıştığım zamanları hatırladım biraz da, komik ama gerçek...

hasanboğuldu ve köpek hikayeleri de çok güzeldi. hasanboğuldu'da doğa çok güzel yansıtılmış. okurken yaşıyorsunuz, siz de o dağlarda geziyorsunuz. siz de tırmanmaya çalışıyorsunuz... köpek'teki toplumsal eleştiriler ise çok esprili bir yerden çok vurucu olmayı başarabilmiş.

ayran hikayesini daha önce okumuştum, tekrar okumayı yüreğim kaldırmadı. orasını atladım.