1.
her şehrin kendine has delileri vardır. şehirde neredeyse herkes onları tanır. onlar şehrin bir simgesi haline bile gelmiştir belli yerlerde. ne varlıklarından rahatsız olunur ne de bir korku figürü olarak kalırlar insanların aklında. onlar o şehre ait bir insandır ve genelde sevilirler.
delilik kavramı üzerine konuşmayacağım. evet, akıl hastası gibi bir tanım daha doğru olabilirdi. ama şehrin akıl hastaları dediğim zaman konuyu istediğim kadar daraltmış olmuyorum çünkü bu tanım sanırım hepimizi kapsıyor.
ben size üç tanesinden bahsedeceğim bu insanların. ilki rize'de bir dönemler çok ünlü olan deli zeki, diğerleri ordu'nun perşembe ilçesinde büyük saygı gören nuri bey ve sönmez.
deli zeki şehrin önde gelenlerinden biriydi. şehirde en çok tanınan insandı. temel özellikleri arasında denize işemek, taş toplamak ve elinin üzerine sümkürüp çıkan kısmını özetini tekrar mideye indirmek var.
zeki'nin bir de ikiz kardeşi vardı ama o düz deli olduğu için zeki kadar ün kazanamadı. hatta çok düşünmeme rağmen ismini hatırlamıyorum. ama zeki sağdan soldan topladığı bocce topuna benzer taşlarla şehirde dolaşır dosta güven düşmana korku verirdi. henüz sahil yolu yapılmadığı için güzelliği bozulmamış olan rize sahilinde zeki'nin denize işemesini izlemek çoğu insana nasip olurdu.
perşembe milletvekili adayı nuri bey ise takım elbisesi ve milli piyango bileti satıcılarının şapkalarına benzeyen şapkası ile farklı bir adamdı. milletvekili olmak için yaptığı çalışmalar sürekli devam ederdi. seçim olması ya da olmaması önemsizdir. o perşembe milletvekili idi. ama yine de adaydı.
nuri bey'in numara yaptığını iddia eden çok insan vardı ama kimse kendisine saygıda kusur etmezdi. sohbeti de keyifli idi nuri bey'in siyasi konulara girdiğini görmedim. bence dünyanın en iyi milletvekili nuri beydi.
benim için asıl efsane ise sönmez idi. öncelikle fanatik bir galatasaray taraftarı olması benim için önemli bir artıydı ama daha da önemlisi perşembe ilçesinin baştan sona yürüyüp bu esnada galatasaray maçları anlatmasıydı. bizim evin yakınlarına geldiği zaman peşine takılıp çok maç dinlemişliğimiz oldu. gol anonslarında arkasında sevinirdik ama sönmez bize aldırmadan devam ederdi. muhtemelen maç sunarken orhan ayan da aynı şeyi yapıyordu.
sönmez'in ününe kavuşmasını sağlayan asıl olay ise ezan okumasıydı. maç sunumu dışında günde üç dört kere yürüdüğü yolda bir yandan da ezan okurdu. bir ramazanda o kadar güzel okudu ki ezanı, bizim mahalle hep birlikte oruç açtı. hurmayla ya da zeytinle. işte duruma göre. on beş dakika sonra ömer hoca ezanı okuduğunda herkes yarabbi şükür demiş, karnını sıvazlıyordu bile. kefaret orucu zamanlarıydı.
her şehirde vardır bu insanlar. herkes onları tanır ve herkes onlara saygı ve merhamet duyar. hala var mıdır bilmiyorum aslında. ama eğer yoksalar umarım hep birlikte çok daha güzel bir evrendedirler.
delilik kavramı üzerine konuşmayacağım. evet, akıl hastası gibi bir tanım daha doğru olabilirdi. ama şehrin akıl hastaları dediğim zaman konuyu istediğim kadar daraltmış olmuyorum çünkü bu tanım sanırım hepimizi kapsıyor.
ben size üç tanesinden bahsedeceğim bu insanların. ilki rize'de bir dönemler çok ünlü olan deli zeki, diğerleri ordu'nun perşembe ilçesinde büyük saygı gören nuri bey ve sönmez.
deli zeki şehrin önde gelenlerinden biriydi. şehirde en çok tanınan insandı. temel özellikleri arasında denize işemek, taş toplamak ve elinin üzerine sümkürüp çıkan kısmını özetini tekrar mideye indirmek var.
zeki'nin bir de ikiz kardeşi vardı ama o düz deli olduğu için zeki kadar ün kazanamadı. hatta çok düşünmeme rağmen ismini hatırlamıyorum. ama zeki sağdan soldan topladığı bocce topuna benzer taşlarla şehirde dolaşır dosta güven düşmana korku verirdi. henüz sahil yolu yapılmadığı için güzelliği bozulmamış olan rize sahilinde zeki'nin denize işemesini izlemek çoğu insana nasip olurdu.
perşembe milletvekili adayı nuri bey ise takım elbisesi ve milli piyango bileti satıcılarının şapkalarına benzeyen şapkası ile farklı bir adamdı. milletvekili olmak için yaptığı çalışmalar sürekli devam ederdi. seçim olması ya da olmaması önemsizdir. o perşembe milletvekili idi. ama yine de adaydı.
nuri bey'in numara yaptığını iddia eden çok insan vardı ama kimse kendisine saygıda kusur etmezdi. sohbeti de keyifli idi nuri bey'in siyasi konulara girdiğini görmedim. bence dünyanın en iyi milletvekili nuri beydi.
benim için asıl efsane ise sönmez idi. öncelikle fanatik bir galatasaray taraftarı olması benim için önemli bir artıydı ama daha da önemlisi perşembe ilçesinin baştan sona yürüyüp bu esnada galatasaray maçları anlatmasıydı. bizim evin yakınlarına geldiği zaman peşine takılıp çok maç dinlemişliğimiz oldu. gol anonslarında arkasında sevinirdik ama sönmez bize aldırmadan devam ederdi. muhtemelen maç sunarken orhan ayan da aynı şeyi yapıyordu.
sönmez'in ününe kavuşmasını sağlayan asıl olay ise ezan okumasıydı. maç sunumu dışında günde üç dört kere yürüdüğü yolda bir yandan da ezan okurdu. bir ramazanda o kadar güzel okudu ki ezanı, bizim mahalle hep birlikte oruç açtı. hurmayla ya da zeytinle. işte duruma göre. on beş dakika sonra ömer hoca ezanı okuduğunda herkes yarabbi şükür demiş, karnını sıvazlıyordu bile. kefaret orucu zamanlarıydı.
her şehirde vardır bu insanlar. herkes onları tanır ve herkes onlara saygı ve merhamet duyar. hala var mıdır bilmiyorum aslında. ama eğer yoksalar umarım hep birlikte çok daha güzel bir evrendedirler.
devamını gör...
2.
üstteki yazıda anlatılan "delilik" kavramı hakkında konuşacak olursak bu ülkede delinin harman olduğu yer olarak malatya bilinir.
mercedes kadir başta olmak üzere ülkenin deli ihtiyacının büyük bir kısmını karşılar bu şehir ve delilerini de çok severler.
- alıntı -
mercedes kadir, deli gaffar, deli ahmet, deli yusuf, gız mahmut, şorikli yaşar, onyedili (zülküf dayı), mustafa dayı, izzo (izzettin), haceli, faro, adliye bekir, mısto, mamulo, niro (nurettin), bese ve azet bacı’dır. farklı zamanlarda yaşayan bu zatlar malatya’nın adeta simgesi haline gelmişlerdir.
-alıntı-
malatya'nın ülkeye nam salmış delileri
mercedes kadir başta olmak üzere ülkenin deli ihtiyacının büyük bir kısmını karşılar bu şehir ve delilerini de çok severler.
- alıntı -
mercedes kadir, deli gaffar, deli ahmet, deli yusuf, gız mahmut, şorikli yaşar, onyedili (zülküf dayı), mustafa dayı, izzo (izzettin), haceli, faro, adliye bekir, mısto, mamulo, niro (nurettin), bese ve azet bacı’dır. farklı zamanlarda yaşayan bu zatlar malatya’nın adeta simgesi haline gelmişlerdir.
-alıntı-
malatya'nın ülkeye nam salmış delileri
devamını gör...