sekreterlerin falanca sizinle görüşmek ister cümlesindeki iticilik

yalnız benim mi kulağımı tırmalıyor bilmiyorum; böyle buyurgan bir tavır, yöneticisini acayip yükseklerde konumlandırma çabası, öyle önemli bir yerden arıyorum ki beni dikkate al havası... bunların hepsi o "ister" fiilinin içinde saklı sanki. "istiyorlar" dese öyle olmayacak. ama "ister" başka.

(bkz: sanki padişahla görüşüyorum)

diriliş dizilerinin konuşma tarzından alışagelmiş olabilir. zira ister denmesi biraz garip.

iş hayatına ilk girdiğim zamanlarda* bu ifade bana da tuhaf gelmişti ama alışınca ben de kullanmaya başladım:
-kendileri işlerinin saat kaçta teslim edilmesini isterler acaba, sorabilir misiniz?
- saat 6'da teslim edilmesini isterler efendim.
-peki efendim, iyi çalışmalar.
-iyi çalışmalar.

eee görüşsün o zaman demek isteyip diyemezsiniz. çünkü hayat böyledir.