sevgili bulunca tüm sorunları biten insan

var böyle tipler.

adam/kadın yalnızken anlatıyor da anlatıyor. hayatın anlamsızlığı, varoluşsal sancılar, yıldız tozları, evrendeki yerimiz...

kendi çapında filozof yani. yanlış anlaşılmasın bu düşüncelerle, felsefeyle dalga geçmiyorum. dalga geçilecek bir tarafı da yok zaten. asıl komik olan bu insanlar birini bulunca yaşadığı değişim.

bizim filozof gidiyor yerine en büyük sorunu "sevgilim bana uyuyorum dediğinde uyudu mu acaba?" olan stalker geliyor.

güzel kardeşim desene bana güzel güzel "abi ben yalnızlıktan tuhaf konulara sarmaya başladım, durumum iyi değil" diye. noldu sevgili bulunca hayat anlam mı kazandı? varoluşsal sancıların mı dindi noldu?

yalnızlık zor kardeşler, insanı filozof olma noktasına bile getiriyor.

sevgilisi o zaman ona tüm sorunları çözen insan olarak gelmiştir. belki işe ihtiyacı vardı iş verdi.
hastaydı tedavi ettirdi. ya böyle bir şey olabilir mi .
ama şöyle bir şey var. işte bir arkadaşım vardı. abi beni niye kimse sevmiyor. abi ben ölsem de kurtulsam. abi ben korona aşısı olmadım ölmek istiyorum inşallah korona olurum diyordu.

sevgili buldu bir tane. abi sigarayı bıraktım diyor. sevgilim genç ondan önce ölmek istemiyorum dedi. çok mutlu şimdi şen şakrak .