sevgilisinden ayrılan arkadaşın derdini dinlerken bunalmak

başkalarının mutsuzluğunu dinleyerek negatif duygularla dolmak, sıkılmak, adeta göğsüne ağırlık çökmesi ve nefes alamamak filandır.
çok havasız bir minibüste kalmaya benzer bu.
insanlar birbirlerine bu kadar tahammül edebilmelerini anlayamıyorum. .

bazıları akıllanmıyor da. bi arkadaşımı döve döve iyileştirmek istiyorum. en azından deneyeyim. denemediğim bi bu kaldı çünkü.

yanınızda marko paşa taşıyınız. adamın ölmesinin üstünden ve adına çıkartılan derginin kapanmasından bu yana asır geçti neredeyse. ama internet çağındayız. her şeyin bir şeyi var. buyrun, amme hizmeti. bastırıp dert anlatana verin.

bu da marko paşa'nın kendisi:

(bkz: derdini marko paşa'ya anlatmak.)