14 şubat'ta hediye almamak için sevgilisinden ayrılan tip

düşük bir olasılık gibi görülse de mevcut var olan 8-9 milyar insan ve yaşayıp ölmüş milyarlarcasını göz önünde bulundurunca tarihin bir noktasında böyle pintilerin var olduklarına emin olabilirsiniz.
"olmaz, bu kadarı da olamaz" dediğiniz her şeyin olduğuna hatta bunların aslında olmuş bir olaylardan türediğine de emin olun.

tazminat ödemelidir. ayıptır demek ki hiç sevgili olamamış öyle hissetmemiştir.

(bkz: ayıp be)

valla ben sevgilime(şimdiki eşime) hep çiçek alırdım. sonra bana bir gün kaç paraya aldığımı sordu. ben de söyledim. dedi o kadar para verilir mi buna. yiyecek bir şey al daha iyi. ben de ondan sonra hep portakal alıyorum.

hediye almamak için 13 şubat'ta ayrılıp, 15 şubat'ta kaldığım yerden devam ediyorum.

doğum günlerinde de benzer tarifeyi uyguluyorum. cepten 5 kuruş çıkmıyor. yaşasın cimrilik.

**

öküz.

sevgililer günü umurumda değil. hiçbir zaman da kutladığımı hatırlamıyorum. böyle dandik bir gerekçeyle sevgilisinden ayrılıp kendince büyük iş başardığını zannedenler var maalesef.

gelirsin "ben böyle günleri önemsemiyorum" dersin, başım üstüne yahut "elimde olsa en güzelini alırdım senin için ama durumumu biliyorsun" dersin eyvallah! ayrılmak ne yahu!

bu arada, hediye ille de parayla alınan şeyler değildir. yeri gelir harika bir masaj yaparsınız, yeri gelir kendi ellerinizle bir şey yaparsınız... mesela ben doğum günü hediyesi olarak kara kalem resmini yapmıştım bir defasında. saksıyı azıcık işletmek gerek böyle zamanlarda.

15 şubatta barışmak için tekrar geri dönme ihtimali olan sevgili olabilir. ee malum dolar olmuş bilmem kaç milyon dolar...