sevgilisizlik

çok da sıkıntı değildir. ne dertler varken insan buna dert demeye utanır.

eksikliklerin en zorlusu.

sevgilisizlik de dert olur. sevgililik de. sen dert istediğinde her şey dert olabilir.

çok kötü lan, kabir azabı gibi.

en iyi bildiğim eylemsizlik

22 yaşında tek ilişki yaşamış biri olarak yazmak isterim.
bu aslında farklı perspektiflerle bakılası bir durum. ben açıkçası içe dönük, kadınlara karşı iletişimde sorunlar yaşayan biriyim. hoşuma giden bir kızla tanışmak ve flörtleşmek konusunda. bir de ilişkilere fazla ciddiyetle bakıyorum sanırım. sürekli birileriyle flörtleşmek bana göre değil. kadınlardan talep görmek konusunda içe dönük olmam etkili ve sanırım kadınlara hitap edecek şekilde bir görünüm yaratmıyorum.
sevgilisi olamayan birinin bu gibi kendine has eksikleri eminim vardır.
diyeceksiniz sevgili olmalı mı? olmalı.
insan dışarı bakıyor birileri seviliyor ve seviyor... bunu yaşamayı herkes ister. duygusal olmayan ilişkileri tercih etmeyeni anlarım ama duygusal ilişkilerden kaçınan kişinin de kendine bir bakması lazım. psikolojik faktörler elbet ortaya çıkacaktır.
demem o ki, sevgilisi olmayana gerçek aşkı arıyordur gibi güzellemeler yapmak yerine kişinin gerçekte neden böyle olduğunu anlayıp bu noktada destek olmak daha doğru gibi.
(yalnızca duygusal ilişkiler için)

yalnızlık gibi alışınca içinden çıkılmaz bir girdaba dönüşen şey. öyle bi salıyorsun ki kendini bi yerden sonra sevileceğin varsa da sevilmiyorsun.