sevilen kişiyle mesajlaşmanın sarmaması

allahın belası durumdur.
konuşmak için bin takla da atsan o muhabbet bir yerlerde yine tıkanacaktır.

ha mesajlaşıyosun da sarmıyo

t: nankörlüktür, bolluk olduğu için şımarıklıktır

karşı tarafın yeterince sevmemesi muhtemeldir.
zira sizin kadar takla atsa konuşmayı sürdürmek için mesele bulurdu.

sohbet esnasında sevilen kişi muhtemelen 3. kişilerden bahsediyordur.

sığ kalıyor bazen insan. ondan dolayı bence.

sevilen kişinin sevilmeyen kişiye dönüşeceği durumdur. sohbet edemediğimiz insanla neden zaman harcarız ki?

platonik aşkın hazin sonlarından birisidir. o büyü bozulur, göze inen perde yavaş yavaş aralanmaya başlar ve aslında "o"nun senin o kadar da büyüttüğün gibi olmadığı gerçeği gün yüzüne çıkar. kendine kizarsın bu dönem de bir de. ben neler düşünmüştüm, hayal kırıklığı arasında, bir süre sonra mesajlar da tarihe gömülür.
böyle olmayadabilir tabii. o zaman yürüyedur yiğidim.

sarmıyorsa fena ,

hayatının aşkına sandığın aşkına veda edebilirsin.

hihihi.

ara o zaman sen de.

cidden derdinizi seveyim sizin :)

sebebi yoksa muallakta bırakan durumdur.

mesajlaşırken karşı taraf birşey anlatmayıp senin anlatmanı bekliyor, sadece dinleme tarafında kalıyorsa o mesajlaşma yürümez.

bir de bazen konuya fazla dalıp sadece siz anlatırsınız ve karşı tarafın diyecek birşeyi yoktur olay hakkında.

bacağını sıkamıyorsun bir şey yapamıyorsun. safi kuru gürültü.

oluum siz ne yaşıyonuz yaa dedirten başlık. biz yeri geliyo yengenizle 2 farklı yerden 2 farklı konu konuşuyoz la. hatta o an aklıma başka şeyler geliyor da insta açıp bir de ordan 3. konuyu başlatasım geliyo.

belki de yeteri kadar dışarıda vakit geçiremiyorsunuzdur, tanımıyorsunuzdur. biraz da dışarıdan bakınca kendin bir insan profili oluşturuyorsun ve ona uymayınca hayal kırıklığı oluyor.yüz yüze ya da görüntülü konuşma olmadan tanımak çok zor oluyor.

yanlış sevgili.ilişki devam ederse ileride yanlış evlilik olarak tarihe geçer.

herkes mesajlaşmayı sevmek zorunda değil ki, belki de yüz yüze daha iyi tutuyordur enerjiler.

yazının ruhsuzluğundan kaynaklanan durumdur.
sözlükte herkes elit olduğundan inkar edecektir lakin yazının ruhu yoktur.

-nasılsın, neler yapıyorsun?
+iyim ne olsun iş güç.
-ne iş yapıyorsun?
+hukuk bürosunda çalışıyorum, katibim.
-iyi ne güzel.
+:)

yukarıdaki örnekte eksik olan şey farkettiyseniz meraktır. size karşı herhangi bir merakı ya da ilgisi yoksa sorar da sorarsınız boşu boşuna. farklı örnekler de verebilirim bu konuda oldukça tecrübe kazandım. diyeceğim tek şey bu şekilde bir konuşmanın içindeyseniz uzatmadan kesin sohbeti. istiyorsa konuşmak o yazar zaten.

mesajlasmak yerine, konusmayi sevenlerdenim. kafa yapimin uyustugu insanla bile, bir noktadan sonra mesajlasmada sikinti yasiyabiliyorum lakin saatlerce telefonda konusabilirim... bu tur tikanmalar yasaniyorsa, direk arayarak iletisim kurmak daha mantikli.

dijital dünyanın hayatımıza kattığı olumsuz etkilerden biridir. yıllar önce sms vardı. gelen mesaja belirli bir süre düşünerek cevap verme imkanı sunuyordu. fakat şimdi an'ın içinde olamama kaygısı, gerek mesajlaşmada gerek paylaşımda bizi sürekli hızlı olma kaygısına sürüklüyor.

aynı dakikada hatta saniyeler içinde cevap verebildiğimiz kolaylıklara sahibimiz.

çoğu yazdığımız cümleler ezber ve alışkanlığa dönüşmüş halde. örneğin buradaki girdilerini beğendiğiniz biriyle düzenli iletişime geçtiğinizde, aslında ne kadar kusurlu bir üslubunun olduğunu farkedebilirsiniz. normaldir. çünkü hızlı olma kaygısı zaman zaman düşünmeden konuşmaya itebiliyor. ondandır wp ss'lerinde ki saçmalıklar üzerinden paylaşımlar yapılması.

2009'da facebook'da gönderi paylaşılabiliyordu. hangimiz -annemle mesajlaşmamız- adı altında

+annem şöyle dedi
-bende böyle dedim

şeklinde paylaşımlar yapıyordu? sanıyorum 100 kişiden ya 5'i ya da hiçbirimiz.

bu yüzden an'ı kaçırma kaygısıyla hareket etmek yerine bir cevap yazarken, önce düşünerek kelimeleri seçmemiz daha doğru.
algoritmanın görüldü ibaresi, bizi zaman zaman -gördüm cevap vermeliyim- davranışına itse bile gözden geçirmeden mesajlaşmak, uzun vadede sıkıcı bir iletişime dönüşebilir.