sevilmediğini kabullenmekte zorlanan insan

belki de narsist değildir, ben kendi başımdan geçeni anlatayım.
karşımdaki insan beni gerçekten çok seviyor gibi düşünebileceğim davranışlar ve incelikler sergiledi biz birlikteyken, hayatım boyunca ilk kez birinin beni sevdiğine inanabildim... aslında o dönem boyunca hiç sevilmediğimi hazmetmem çok uzun süremi aldı, hala hazmedemediğim yerler de var yalan değil...

"beni nasıl sevmezler ya, nasıl sevmezler, nasıl?!" diye bir şey yoktur belki de ortada, "beni çok sevmiş gibi davrandığı için aslında hiç sevmediğini kabullenemiyorum... tuhaf..." gibi bir şey vardır.

idolüm olan insan. öncelikle kendisini seviyordur ki başkasının sevmediğini kabullenemiyor. bunun zıddı sevildiğini kabullenmekte zorlanmaya çözüm bulabilirsem, hedefim bu narsist insan olmak.

üstteki yazarın dediğine istinaden zamanında birinin bana kurmuş olduğu bir cümle vardı hala yutkunurken boğazımda yumru oluyor;
"sen kendinden nefret edilmesine o kadar alışıksın ki seni sevdiğime inanman zaman aldı."
-2 senedir sevdiği ve sevdiğim biricik bebeğim, büyük konuşmamak gerekiyormuş. ♡

sevilmedigini kabullenmekte zorlanan insan narsist insan olmaz. narsist insan sevilmeme ihtimalini bile dusunmez cunku??? onun icin ortada yuzlesip kabullenecegi bi sey de yoktur dolayisiyla. bence bu insanin bi cok nedeni olabilir bunu yapmasinda. belki sevdigi insan tarafindan sevilmemesi zoruna gidiyodur. belki bi ilgi sevgi bagimlisidir. belki de yillarca sevgisizlikten yilmis artik kaldiramiyodur. ama asla narsist degildir

aslında ilişki başlamadan önce herkes kabullenir bunu fakat karşı taraf sizinle deneme yoluna girer , görüşür ve sonra ya olmuyor deyip ama aslında sevmezken konuşuyorsa ve sonra sizi terk ediyorsa evet bu olayı kolay kolay kimse unutamaz.
kabullenemez.

ıste burada edilen ahlar vahlar kesinlikle tutuyor.

ama nasıl sevilmemek. insanın ailesi arkadaşları dostları zorunlu insan ilişkileri hepsinin ayrı sevgisi var. hepsinin sevgisini kabul etme sevgisizligini görme durumu var.
galiba burada kişinin çok sevdiği ama sevilmedigi bir aşk gibi bir şeyden bahsediliyor.

bunu da kabul etmek zor evet. verdiğin sevgiyi değeri almak ister insan. kabullenemez değil mi sevilmemeyi. üzülür acı çeker canı yanar.
alkol sigara müzik hatta kendisini kesen jilet atan vs neler yapan var.
bence aslında sevilmemekte bir şey. en azından belirsizlik biter. önüne bakarsın. o acıyı yaşarsın ölmezsin. ama sahte bir sevgi hem seni hem onu mutsuz edebilir.
toksik bir sevgi takıntılı bir ilişki türü hem sana hem ona zarar. böyle bir anlam yükleme hikayesi bence.

insan neleri kabulleniyor neleri atlatıyor. bakın asla hafife almıyorum bu durumu. bence çok çok ağır bir durum bu. çaresizliğin en acısı en kötülerinden.
ama işte insanı da bir süre sonra kendi yoluna sokan hayatına devam ettiren kabulleniş.
bence sırf bu yüzden bile asla kimseyi muallakta bırakmam bırakmamak lazım. yani ümit verip başkasına gitmek kadın erkek asla yapmayın. kimseyi böyle kırmayın günah ayıp yanlış .
insanları terkedin söyleyin başka biri var deyin olmayacak deyin ama aldatmayın. çok büyük bir ah saygısızlık ve kötülük bence.
insanın kendisini değersiz yarı yolda çaresiz pişman hissetmesi ve o arada bu kabullenemeyiş.
kalbine beynine söz geçirememesi.
yoksa kimler kimlerin sevgisini de sevgisizligini ne çabuk unutuyor. vefa ne ki. iyilik fedakarlık empati sevgi saygı ne ki bu devirde ne kadar kaldı ki.

sevgisinin bir karşılık bulması gerektiğine inanan insandır. nihayetinde kimse sevmediği biri tarafından sevilmemeyi pek de umursamaz. hatta doğal görür. ama sevginin doğasında biraz kabul görme ve benzer hissetme de vardır. bu benzerlik hissi "ben onu seviyorsam ve ona benziyorsam o da beni sevecektir" şeklinde bir çıkarım yaptırabilir.

fakat gel gelelim her şey her zaman düşündüğümüz/dilediğimiz gibi gitmiyor. sevileceğine şüphesiz inanan insan karşısındaki duvarı fark etmeyip son sürat toslayabiliyor. hâlbuki bu ihtimali ya da örneğe uygun ismiyle "duvar"ı hesaba katsa şöyle ellerini arkada bağlayıp aylak aylak yürüyebilir, keşif gezisinin sonunda "ı-ıh aşamayız bunu" diyebilir.

tabii bu iki ayrı örnekti ama bazı insanlar duvarı fark etse de aşacağına inanabiliyor. tırmandıkça duvar sahibi bir kat daha yükseltiyor ve mesafe hiç azalmıyor. bunu fark edip vazgeçmeyenler duvarı aşmak yerine onu yıkmak istiyorlar. hâlbuki o duvar sevilen kişinin güvenli alanını çevreliyor. zaten iş bu noktaya varınca da ortada sevgi kalmıyor. ısrarcı kişinin tek gayesi öteki tarafa geçmek oluyor. ihlal ettiği sınırın, zarar verdiği alanın, tedirgin ettiği kişinin bir önemi kalmıyor.

insan severken en çok yorgunluğu hesaba katmalı. bir sevgi yoruyorsa, karşınıza engeller çıkarıyorsa ve bunları aşmak için size olanak sağlamıyorsa zarar verir. zararlı bir noktaya varır. bir kapıdan buyur edilmeden içeri dalmak kanunen de suçtur gönül meclisinde de. ulan sonuna kadar gayet normal ilerleyip arabesk bir cümleye bağlıyorum ya.. gönül meclisi, aynen kardeşim.

bence bu başlıkta narsıst olan, sevılmedıgını kabul edemeyen kişi değildir

sevıldiğine inanırken aslında sevılmedıgını farketmek cok acıdır ortada emek vardır bır kere, zaman harcanmıstır. belkı fazlasıyla tolerans gosterılmıstır ve tum bunlara rağmen sevılmedıgınızı farkettiğinizde iç çatışmaya sürükler sizi dahası dunya basınıza yıkılabılır.


örnekle pekiştirelim , öz ablamın benı sevmedıgını hazmetmem 3 yılımı aldı. nasıl insan kendı kardesını sevmez sorusu aylarca beynımde döndü. ya da nasıl bile isteye kotulugunu ısteyebıleceği. aklım alamadı bır turlu. bu benı narsıst yapmıyor. evde çığlıklar atarak da dolaşmıyorum. sarsılıyor ınsan sadece. ama ınsan doğası herşeyi kabullenıyor zamanla.

insanın sevilmediğini kabul etmemesi en doğal hakkıdır.kimse kendisini göz göre göre böylesine incitmek istemeyebilir.sonuçta kimsenin psikolojik yapısını ve geçmişini bilmiyoruz.geçmişinde fiziksel/duygusal/psikolojik istismar olan insanlar için özellikle bunu kabul etmek daha büyük sıkıntılara neden olabileceğinden bunu kabul etmek istemeyebilirler. biz buna ''ignore yani yok saymak'' diyoruz.

ama bunu saplantı haline getiren insanlar için durum başka açıdan evrilebilir evet. mesela sevilmediğini kabul etmeyen ve sizi artık bıktıracak düzeyde boğan insanlar için terapi yöntemleri düşünülebilinir.bazı insanlar problemli olduklarına, terapiye gidene kadar inanmazlar.insanın sorununu çözebilmesi için, öncelikle böyle bir sorunu olduğunu kabul etmesi gerekir.kendisini çözememiş birine anlatsanızda anlamayabilir.

bu noktada en iyi çözüm profesyonel olandır.bir psikiyatr'a gitmesini sağlayın, gerisi doktorda..
ama kendi çapında masum çabası olan insanları hor görmemek gerekir çünkü kendilerine olan saygılarını korumak, kendilerini incinmekten ve depresyondan korumak için bu gerçeği kabullenmeyi öteleyebilirler.


kimseyi dışarıdan okuyamazsınız.

sevmeyen kişiye karşı takıntısı, zaafı vardır.

bu bir zamanlar bendim. "aman herkes beni sevsin, aman herkesle aram iyi olsun" diye diye sürekli istemediğim şeyler yapıyordum. artık anladım ki ne yaparsanız yapın bir insan sizi sevmek istemiyorsa sevmez.

insanoğlu bir süre sonra ölümü bile kabulleniyor sevilmemek de ne ola ki?

bu kadar romantik olmayın.

sanırım ben kabullenip başlamışım bu hayata. anormal olan sevilmek gibi geliyor bana.

hay s*çayım sevginize b*kunuza püsürünüze. gidin sorun seviyor musun diye. hayır diyorsa daha ne peşinden koşup harap edeceksiniz kendinizi. ha bu mallığı ben yapmadım mı yaptım iyi ki de yapmışım ders oldu. takmayın olum kafanıza illa sevileceksiniz diye bi kuralda yok sevilmeyiverin kitap şiir falan yazarsınız belki. okuruz.

(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

bakıyorum kendime bazen öyle çok büyük bi kusur da göremiyorum. fiziksel olarak biraz kel ve göbekli, üstelik kısa boyluyum.* karakter olarak aklı fikri s...şte so...şta olan bi abazayım, arada yalan da söylerim, sadakat zaten hak getire, gamsız ve vefasızlıkta var az biraz. bir de kontrol takıntım ve bence hafif sayılabilecek bir iki psikolojik rahatsızlığım var. bunlar yüzünden sevilmememi anlayamıyorum bir türlü. herkes süper kusursuz da bir ben mi defoluyum bu hayatta?

düşününce sanırım sevilmeme sebeplerim yüzünden değil, sevilecek bir tarafımın olmayışı yüzünden sevilmiyorum. arayan bulur aslında sevecek bir şey ama..... işte aramıyorlar.

arayan ve aranan kızlar eklesin.