sınıf başkanlığı seçiminde ya hiç oy almazsam korkusu

ilk, orta ve lise öğrenimlerinde sınıf başkanlığına aday olup, hiç oy alamazsam çok utanırım kaygısı.
ben bu kaygıya sahip değildim ama sevdiğim çocuk bana oy vermediği için çok üzülmüştüm. başkan olduğuma sevinememiştim bile. oruzbezbuçocu.
neyse ben yine iyiyim, ya genel seçimlerde 1.68 oy oranım olsaydı?

bir keresinde herkes aday diye bir karar alınmıştı. herkes istediği kişinin ismini yazabilecekti. kendisini yazmamamak kaydıyla..

sözde can ciğer arkadaşlar dahi şahsıma oy atmamışlardı. onun ezikliğini hala atlatamadım. favori çocuk olmamak, o makama layık görülmemek sinir bozucuydu.

minik insanların yaşadığı tatlı bir korku. ben hiç yaşamadım gerçi. ilkokul ortaokul sıralarında liderlik vasfım ya da cadolozluk da denilebilir daha ön plandaydı da sevilen, yaşıtlarımla kolay iletişim kurabilen şirin bi velettim. ondan ötürü olsa gerek genelde ben seçilirdim. erkekleri de döverdim yine bana oy verirlerdi. güzel zamanlardı, keşke yine ilkokulda başkan olsam. *

bende de vardı bundan. sınıf öğretmenim, başkanlık için aday olan isimler hep aynı olduğundan ve biraz da heyecan olsun diye istemediğim halde beni de aday gösterip tahtaya çıkarmıştı. sonuç olarak sadece bir oy almıştım. o bir oy da en yakın arkadaşımdan gelmişti. mutlu olmuştum.

ilkokulda bu konuyu takıntı yapmıştım. 3 aday olduk. ben, sınıfın çalışkanı, sınıfın ağır abisi. çalışkan olanı kimse s*klemiyordu rakip değildi zaten 2 oy aldı biri kendi oyu xd. ağır abiyle ben yarıştık. haftalığımın hepsiyle sınıftakilere abur cubur almıştım. ağır abi yaşça büyüktü sınıf tekrarıydı aynı zamanda. korkutarak oy toplamaya çalışıyordu falan. velhasıl ben kazandım sadece 1 dönem yaptım hiç bana göre değilmiş.