sivrisineklerin evrimi

benim çocukluğumda* sivrisinekler 'gececi'* pisliklerdi. gece olup biz yatınca faaliyete geçerlerdi. gündüz uyurdu bu eskileri. şimdikiler hep hazır şişlemeye, anasını...

şeltoks detan gibi zehirleri sıka sıka öldürürdük bunları kendimizi de zehirleme pahasına. iyi bok yedik.

gececiler kaybederken, gündüz de* faaliyet görme yeteneği kazananlar hayatta kaldı. (bkz: evrimin büyüsü). artık onlar saha da!

neşet ertaş deyişi ile kapatayım: kendim ettim kendim buldum, gül gibi sararıp soldum...eyvah

gerizekalı, gececi, sesli şekilde uçan; sokarken ses çıkaran ve hissettiren sivrisinekleri öldürdük.

geriye zeki, gece-gündüz ortaya çıkabilen, sessiz ve ısırırken hissettirmeyen sivrisinekler kaldı. ve bu genlere sahip sivrisineklerin çocukları hayattalar. bir nevi hitler mantığı.

kısacası doğal seçilim oldu. ve insanoğlu, bu yeni tip sivrisineklerin de kökünü kazıyana kadar; bunlara katlanmak zorundayız.

artık mont giyiyorlar diye biliyorum ,
kanıtlanmadı ama sağlam bilgi .