siyaset konuşma bağımlılığı

artık ülkem insanları üzerinde çok fazla etkisi olduğunu düşündüğüm bağımlılık türüdür.
sevgili kardeşlerim, siyaset tümüyle şahsi hayatımıza egemen olmaya başladı.
kendimden örnek vereyim, her yerde ve her zaman siyaset düşünüp siyaset konuşmaya başladım.
yani anlayacağınız siyasetle yatıp kalkıyorum. bağımlılığım rahatsız edici boyutlara ulaşmaya başladı.
ama elimde değil, ülkemin ve milletimin hali beni çıldırtıyor.
artık siyaset düşünmediğim, konuşmadığım, konuşanlarla rastlaşmadığım bir güne uyanmak istiyorum.
bu bataklıktan, çamurdan, çirkeflikten, keşmekeşten kurtulmak istiyorum.
birazcık aydınlık istiyorum, birazcık aydınlık...

siyasetin bir ülkede bu kadar konuşulması iyiye işaret değil, nitekim hepimiz biliyoruz iyi durumda olmadığımızı. olması gereken, oyumuzu verip kendi hayatlarımızla ilgilenmek ve yeri geldiğinde siyasetçileri denetleyebilmek, eleştirebilmek, protesto edebilmek.

her haltı geyiğe-goygoya bağlama bağımlılığından daha iyidir.

edebiyat konuşacak adam vardı da biz mi konuşmadık?

bir yerden sonra nedense laf dönüp dolaşıp oraya geliyor, bir arkadaşımla selamlaşıyorum, iki dakika otur diyor, sohbet de edemiyoruz eskisi gibi, işler ne kadar düştü, sen o işi ne yapıcaksın, hala bekliyormusun derken, illaki oraya geliyor,

birde her gün bir olay her gün bu kadar konu varken, herkesin hayatına girdi oturdu siyaset, günlük hayatta yer edindi, bağımlı olmamak abes, esas enteresan olanı, bu kadar iktidarı etkileyecek olaylar, yanlışlar, hatalar, yolsuzluklar varken, böyle bir salgında, hala aynı ihtirasla bunları destekleyen insanların, zerre değişmemesi, işte onların bağımlılığı daha kötü...

ülke gündemi bu kadar yoğunken gayet normaldir. çiçek böcek konuşacak zaman değil. evet.

olduğunu düşünmediğim bağımlılık. olanlar siyaseti geçeli çok oldu. konuştuklarımız insanlık ayıbı olan olaylar.

konuşamıyorlar ki!

bazı ortamlarda bulunmama sebebim. bir sonuca vardığı da yok kafa ütülemekten başka. herkesin bildiği şeyleri bir de kendileri söyleyip ortamı geriyorlar boşuna. güzel kardeşim bir şeyi düzelteceksen başla yapmaya, biz de peşinden gelelim. yok ben konuşmayı seviyorum diyorsan, sana hayatta başarılar diliyorum.

bir tane hayatım var. onu da sizin gibi enerji sömüren insanlarla geçirmemeyi tercih ediyorum.

ayda yılda bir buluştuğum solcu arkadaşın darlamalarini getirmiştir aklıma. bende tadımız kaçmasın diye hiçbir şey demem ama severim keratayi.

benden uzak insan bağımlılığı.
gün boyu iş gereği yeterince siyasetle haşır neşir oluyorum.
çirkin yüzünü damarlarımda hissediyorum.
yeter.
ben akşam haber bile izlemiyorum, kimisi kalkıp tartışma programı falan açıyor.
koşarak uzaklaşıyorum.

gayfelerdeki dayilarda olan bagimlilik turu.